Εδώ και μερικές ημέρες οι διερχόμενοι οδηγοί από τη συμβολή των οδών Ηρώων Πολυτεχνείου και Ανθίμου Γαζή στη Λάρισα απέκτησαν έναν λόγο για να μη βιάζονται να ανάψει ξανά το πράσινο. Ένας ζογκλέρ τους διασκεδάζει τα λίγα αυτά δευτερόλεπτα μέχρι να σβήσει το κόκκινο και να συνεχίσουν τον δρόμο τους. Τα κόλπα του εντυπωσιακά, περιλαμβάνουν κορίνες, μπαλάκια ενίοτε και φωτιές.

Καλλιτέχνης του δρόμου και ζογκλέρ είναι το επάγγελμα του Θανάση Δεσύλλα, που τις τελευταίες ημέρες έχει κάνει στέκι του τα φανάρια της Λάρισας, όπου διασκεδάζει τους οδηγούς όση ώρα διαρκεί το «κόκκινο». Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λάρισα, αλλά την τελευταία δεκαετία ζει στη Θεσσαλονίκη.

Όπως λέει άρχισε δειλά-δειλά να ασχολείται με τα κόλπα που κάνουν οι ζογκλέρ από την ηλικία των 13 ετών, όμως πέρασαν αρκετά χρόνια για να βρει το θάρρος και να βγει στον δρόμο, να δείξει τις ικανότητες και τη δουλειά του. Όχι γιατί δεν ένιωθε σίγουρος για το αποτέλεσμα, αλλά γιατί ντρεπόταν.

«Μια φίλη με την οποία εκπαιδευόμασταν μαζί, μου είπε κάποια στιγμή: ‘’θα βγω έξω θα ‘ρθεις‘’; Και πήγα. Όταν είσαι με κάποιον άλλο είναι πιο εύκολα, τώρα όμως βγαίνω και μόνος μου, ξεπέρασα την ντροπή», σημειώνει αλλά εξηγεί ότι σίγουρα όταν σε κάποιο σημείο εμφανίζεται μια ομάδα ατόμων, καθένα από τα οποία ασχολείται και με κάτι διαφορετικό το αποτέλεσμα είναι πιο εντυπωσιακό.

Όπως λέει τα σχόλια που δέχεται από τους οδηγούς που περνούν από το σημείο είναι τις περισσότερες φορές θετικά, αλλά σαφώς δεν λείπουν και οι γκρινιάρηδες. «Οι καλύτεροι θεατές, όταν δεν βρίσκεται στα φανάρια αλλά σε κάποιον πεζόδρομο, είναι πάντοτε τα παιδιά» σχολιάζει. «Όσο πιο μικρά τόσο πιο ενθουσιώδη. Εντυπωσιάζονται εύκολα από τα κόλπα στέκονται και παρακολουθούν. Τα πιο μεγάλα είναι πιο αδιάφορα, βλέπουν και πολλά πράγματα στο διαδίκτυο, είναι πιο δύσκολο κοινό».

Η ζωή του ζογκλέρ δεν έχει πρόγραμμα. Αυτές τις ημέρες βρίσκεται στη γενέτειρά του, σύντομα θα επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη όπου ζει και μετά θα ταξιδέψει στην Ευρώπη. «Έχω σπουδάσει γραφιστική και θέλω να ασχοληθώ και με τη φωτογραφία. Προς το παρόν όμως αυτός ο τρόπος ζωής, που είναι πιο ελεύθερος και δεν έχει σταθερές και πρόγραμμα, μου ταιριάζει πιο πολύ και τον επιδιώκω. Θέλω να ταξιδέψω, να μάθω και άλλα πράγματα πάνω σε αυτό που κάνω. Μην ξεχνάς ότι στο εξωτερικό υπάρχουν σχολές όπου μπορεί κάποιος να εκπαιδευτεί πάνω σε μια σειρά αντικειμένων που σχετίζονται με τσίρκο και ο ζογκλέρ είναι κανονικό επάγγελμα» λέει λίγο πριν φύγει για να πάει στο πόστο του.

[πηγή]