Μόλις 15 μισάωρα επεισόδια αρκούσαν για να εθίσουν εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως στις γκάφες του αξιολάτρευτου Mr. Bean. Η τηλεοπτική σειρά που άφησε ιστορία προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1990 στη Μεγάλη Βρετανία.

Μέχρι το 1995, όταν προβλήθηκε το 15ο και τελευταίο επεισόδιο, ο λιγομίλητος γκαφατζής είχε «κατακτήσει» ολόκληρη την Ευρώπη. Βασικό προτέρημα της σειράς ήταν η έλλειψη διαλόγων.

Το χιούμορ του Mr Bean δεν χρειαζόταν μεταφράσεις και διερμηνείς. Βασιζόταν στις ανεπανάληπτες γκριμάτσες του πρωταγωνιστή, Ρόουαν Άτκινσον και μπορούσε να γίνει κατανοητό από μικρούς και μεγάλους, ανεξαρτήτως γλώσσας και εθνικότητας.

Για τον Άτκινσον, ο Mr Bean είχε το μυαλό ενός μικρού παιδιού: «Τον βλέπω σαν ένα 9χρονο αγόρι. Είναι αναρχικός. Θα υπακούσει στους κανόνες, αλλά μόνο αν τον βολεύουν».

Ο Mr Bean έμπλεκε σε μπελάδες επειδή έδειχνε να μη γνωρίζει τους κανόνες της κοινωνίας, αλλά πολλές φορές προκαλούσε ο ίδιος την τύχη του. Προσπαθούσε να αποφύγει μία δυσάρεστη κατάσταση, επιλέγοντας τον πιο εύκολο δρόμο, επιδεικνύοντας την αθώα πονηριά ενός παιδιού.

Ο ντροπαλός Ρόουαν Άτκινσον.

Ο Mr Bean ως χαρακτήρας πρωτοεμφανίστηκε στο μυαλό του Ρόουαν Άτκινσον δέκα χρόνια πριν προβληθεί στην τηλεόραση. To 1979, ο 24χρονος Άτκινσον σπούδαζε μηχανικός στην Οξφόρδη. Ήταν αθεράπευτα ντροπαλός και λιγομίλητος.

Αν και δεν είχε δείξει ποτέ ενδιαφέρον για το θέατρο και το χώρο του θεάματος, το καλοκαίρι του 1979 αποφάσισε να συμμετάσχει σε μία φοιτητική θεατρική ομάδα, που επρόκειτο να ανεβάσει μία επιθεώρηση.

Τότε γνώρισε έναν συμφοιτητή του ονόματι Ρίτσαρντ Κέρτις, που έμελλε να γίνει συνεργάτης του και ένας από τους πιο πετυχημένους σεναριογράφους της Μεγάλης Βρετανίας.

Ο Άτκινσον δεν είπε κουβέντα στην πρώτη συνάντηση της ομάδας. Απέδειξε όμως ότι ήταν μία κωμική ιδιοφυΐα, όταν ανέβηκε μόνος του στη σκηνή και άρχισε να αυτοσχεδιάζει. Ο ντροπαλός Άτκινσον ήταν γεννημένος θεατρίνος. Το ταλέντο του αναγνωρίστηκε από την πρώτη του κιόλας εμφάνιση.

Οι προτάσεις και οι επιτυχίες διαδέχονταν η μία την άλλη. Συνεργάστηκε με την ομάδα των Monty Python, που εκείνη την εποχή ήταν οι δημοφιλέστεροι κωμικοί στη χώρα, ανέβασε δικές του κωμικές παραστάσεις και πολύ σύντομα, εμφανίστηκε και στην τηλεόραση.

Για τις εμφανίσεις του στην τηλεοπτική εκπομπή, «Not the Nine O’Clock News», ο Άτκινσον κέρδισε το βραβείο BAFTA για καλύτερη κωμική ερμηνεία.

Ακολούθησε η σειρά «Black Adder», η οποία μέχρι σήμερα συγκαταλέγεται ανάμεσα στις καλύτερες βρετανικές κωμωδίες όλων των εποχών.

Ο Άτκινσον υποδυόταν τον φιλόδοξο δολοπλόκο Έντμουντ Μπλακάντερ, που προσπαθούσε μανιωδώς να εξασφαλίσει αμύθητα πλούτη και εξουσία, αλλά πάντα αποτύγχανε.

Ο πονηρός και κακόβουλος Μπλακάντερ ήταν το αντίθετο του Mr Bean. Οι διάλογοι ήταν πολύπλοκοι, μακρόσυρτοι και φοβερά ειρωνικοί. Το χιούμορ βασιζόταν σχεδόν εξ’ ολοκλήρου στις πανέξυπνες και καυστικές ατάκες του Μπλακάντερ, που πέρα από τη φοβερή ατυχία, δεν είχε κανένα άλλο κοινό με τον αφελή Mr Bean.

Η σειρά λατρεύτηκε από τους Βρετανούς, αλλά το δυσνόητο χιούμορ της ήταν δύσκολο να μεταφραστεί σε άλλες γλώσσες και δεν σημείωσε την ίδια επιτυχία στο εξωτερικό.

Η γέννηση του Mr Bean

Το 1989 ο Άτκινσον ήταν διάσημος στην πατρίδα του, αλλά παντελώς άγνωστος στον υπόλοιπο κόσμο.

Δημιούργησε τον «Mr Bean» ένα πρωινό που στεκόταν μπροστά στον καθρέφτη του μπάνιου. Τα στοιχεία του Mr Bean που επρόκειτο να γίνουν αγαπητά από εκατομμύρια τηλεθεατές, όπως το περίεργο περπάτημα και οι γκριμάτσες, τα χρησιμοποιούσε για χρόνια σε διάφορες παραστάσεις.

Οι βάσεις για τον χαρακτήρα υπήρχαν, αλλά ο Άτκινσον δεν του είχε δώσει ακόμα όνομα και περιβάλλον. «Δεν του είχαμε δώσει όνομα για 10 χρόνια, γιατί δεν το χρειαζόμασταν. Το 1989 τον ονομάσαμε επειδή θα εμφανιζόταν στην τηλεόραση. Σκεφτήκαμε διάφορα ονόματα στην αρχή. Για ένα διάστημα τον λέγαμε «Mr White. Καταλήξαμε στο Bean, γιατί ήταν μονοσύλλαβο και ξεκινούσε με το γράμμα «b», είπε ο Άτκινσον σχετικά με τη δημιουργία της σειράς.

Ο Άτκινσον τραύλιζε όποτε πήγαινε να πει το γράμμα «b» και όλοι οι συνεργάτες του το έβρισκαν ξεκαρδιστικό, με αποτέλεσμα να του δίνουν συνέχεια να πει λέξεις που ξεκινούσαν με το γράμμα.

Όταν ξεκίνησε να προβάλλεται η σειρά, ο Mr Bean δεν είχε κανένα παρελθόν. Ούτε οικογένεια, ούτε φίλους, ούτε καν σπίτι. Σταδιακά, οι συντελεστές άρχισαν να δημιουργούν τον κόσμο του.

Καλύτερός του φίλος ήταν ένα καφετί αρκουδάκι με πινέζες για μάτια, που άκουγε στο όνομα «Τέντι». Το αυτοκίνητό του, ένα Mini σε χρώμα λαχανί, έγινε το σήμα κατατεθέν της σειράς.

Όσο για την οικογένειά του, μάλλον δεν θα υπάρξει ποτέ μία ολοκληρωμένη απάντηση. Στους τίτλους αρχής, ο Mr Bean «έπεφτε» στη Γη από ένα εξωγήινο σκάφος.

Η θεωρία ότι προέρχεται από τους εξωγήινους δεν επισημοποιήθηκε ποτέ, αλλά και ο Άτκινσον και ο σεναριογράφος Ρίτσαρντ Κέρτις συμφωνούν ότι η συμπεριφορά του ταιριάζει σε έναν άνθρωπο που απλώς «φύτρωσε» στη Γη, χωρίς καμία προϊστορία.

Σε συνέντευξή του το 1993, ο Άτκινσον είχε αποκαλύψει ένα πιθανό τέλος για τη σειρά. Ο Mr Bean θα οδηγούσε σε ένα επαρχιακό δρόμο της νότιας Γαλλίας, όταν θα έβλεπε το εξωγήινο σκάφος να προσγειώνεται σε ένα κοντινό χωράφι.

Από το σκάφος θα αποβιβάζονταν πολλαπλοί σωσίες του, οι οποίοι θα τον υποδέχονταν με χαμόγελα και χειραψίες. Ο Mr Bean θα ανέβαινε στο σκάφος, όπου θα γνώριζε τον καπετάνιο και τον οδηγό, λίγο πριν αποχωρήσει μαζί τους από τη Γη.

Τελικά όμως, η σειρά τελείωσε με τον Mr Bean να επιβιβάζεται άθελά του σε ένα τρένο με προορισμό τη Ρωσία. Χρησιμοποιήθηκε ένα τέλος λιγότερο οριστικό, ίσως για να αφήσει ανοιχτή την πιθανότητα μετέπειτα εμφανίσεων του.

Πράγματι, μετά το τέλος της σειράς το 1995, ο Mr Bean επέστρεψε για δύο κινηματογραφικές ταινίες το 1997 και το 2007, που σημείωσαν τεράστια εμπορική επιτυχία.

To 2012 ο Ρόουαν Άτκινσον «αναβίωσε» τον Mr Bean στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου. Η εμφάνισή του καταχειροκροτήθηκε και απέσπασε μόνο θετικές κριτικές.

[πηγή]