«Σας γράφω με λύπη μου την επιστολή αυτή, αγανακτισμένος από αυτά που βλέπω στο δρόμο κάθε μέρα από όλους αλλά και απο εμάς τους δικυκλιστές, που το παίζουμε ανώτεροι οδηγοί.

To πρόβλημα μου έχει να κάνει με τα κόκκινα φανάρια και το ότι κανείς φαίνεται να μην τα σέβεται πλέον.

Μήπως το παραχέ..με το θέμα; Δεν υπάρχει κανένας σεβασμός απολύτως ούτε καν στο κόκκινο! Πίστευα ότι ήταν το τελευταίο οχυρό οδηγικού πολιτισμού που μας απέμεινε αλλά διαψεύδομαι κάθε μέρα.

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι τόσοι οδηγοί παραβιάζουν σε καθημερινή βάση, τόσα κόκκινα φανάρια.

Ακόμα χειρότερο στα μάτια μου είναι ότι οι κύριοι εγκληματίες –γιατί για τέτοιους ανθρώπους μιλάμε- είναι δικυκλιστές που πραγματικά περνάνε όποτε και όπως τους καπνίσει, επιδεικτικά και ξεδιάντροπα αμαυρώνοντας τον μοτοσυκλετισμό στην χώρα μας!

Ήθελα να ήξερα τι κερδίζουν από αυτό; Χρόνο; Στο επόμενο φανάρι γίνεται ξανά το ίδιο αφού θα τους ξανακόψει το κόκκινο! Ψυχολογία ότι αισθάνονται…μάγκες; Πολύ πιθανόν το έχω στο Ελλαδιστάν μας, που όλοι κάνουν τους νταήδες όπου μπορούν.

Ήθελα να ήξερα όμως αυτοί οι άνθρωποι τι θα λένε, αν οι ίδιοι ή γνωστά τους πρόσωπα πέσουν θύμα ατυχήματος, όπου ο φταίχτης θα έχει περάσει κόκκινο; Εκεί ξαφνικά θα θυμηθούμε τον νόμο, όπως γίνεται κάθε φορά;  Όπως μας βολεύει λοιπόν;

Γιατί δεν έχει ΚΑΘΕ φανάρι κάμερες, κύριοι, που να καταγράφει κάθε παραβάτη του κόκκινου από την στιγμή που θα ανάψει; Γιατί δεν υπάρχει καταστροφική τιμωρία για αυτή την δολοφονική παράβαση που ολοένα και αυξάνεται;

Θα σας παρακαλούσα για την κατά την κρίση σας δημοσίευση της επιστολής μου. Είναι ένα θέμα που δεν απασχολεί μόνο εμένα
Τ.Κ.»

[πηγή]