Το «σύστημα Μητσοτάκη» καρφώνει τον εαυτό του για τις παρακολουθήσεις, ο Ανδρουλάκης πελαγοδρομεί και το σκάνδαλο που ρίχνει κυβερνήσεις, μόλις αρχίζει.
Είναι το χρονικό μιας προαναγγελθείσας κατάστασης, που άρχισε να διαμορφώνεται όταν άλλαζε τους νόμους και τους κανονισμούς στην ΕΥΠ, για να τοποθετήσει επικεφαλής τον άγνωστο – και άσχετο –Παναγιώτη Κοντολέοντα. Τον οποίο αντικαθιστά τώρα με τον …κουμπάρο, μιας συνεργάτιδας του στα εξωτερικά που βρίσκεται στα μαχαίρια με τον… Νίκο Δένδια!
Από τότε η συζήτηση για τις παρακολουθήσεις επεκτάθηκε. Κανείς πολιτικός, επιχειρηματίας η δημοσιογράφος, δεν εμπιστεύεται το τηλέφωνό του-περισσότερο από κάθε άλλη φορά… Η ΕΥΠ άρχισε να αποκτά εξοπλισμό που της επιτρέπει να «ακούει», πιο εύκολα. Νομίμως υποτίθεται. Και ο Μητσοτάκης, με το ΠΑΣΟΚ, ψήφιζαν νόμους να μην δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Ούτε στα «θύματα».
Τώρα η ίδια η κυβέρνηση δείχνει να παραφρονεί και άρχισε να … καρφώνει τον εαυτό της. Αποκαλύπτει ότι ο Κοντολέων παρακολουθούσε έναν ευρωβουλευτή και υποψήφιο αρχηγό του τρίτου κόμματος . Αλλά προσθέτει ότι … δεν το γνώριζε ο Πρωθυπουργός. Ούτε ο βιονικός Δημητριάδης. Εκτός αν μαζί το απέκρυπταν- υποτίθεται- από το πολιτικό προϊστάμενο της Υπηρεσίας και αφεντικό τους.
Είναι δυνατόν; Αν δεν το γνώριζε είναι ακόμη χειρότερα. Ακόμη και αν το λένε για να καλύψουν τον Μητσοτάκη, ώστε να εμφανιστεί στη συνέχεια ως καθαρτήρας, πάλι θηλιά στο λαιμό του περνάει. Γιατί επανέρχεται το ερώτημα: ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο;
Η κυβέρνηση «δίνει» τον Κοντολέοντα, και τον ξηλώνει, αφού προηγουμένως όμως ο Κοντολέων έδωσε την κυβέρνηση με την παραδοχή για την παρακολούθηση Κουκάκη. Όμορφος κόσμος, ηθικός. Προφανώς δεν του ξέφυγε. Περισσότερο πιθανό δείχνει να προσπάθησε να διασφαλίσει για τον εαυτό του μελλοντική οδό διαφυγής. Άρα στο παρασκήνιο υπάρχει πανικός.
Αυτό οδηγεί στην υπόνοια ότι το «σύστημα Μητσοτάκη» άρχισε από την αρχή της θητείας του ένα παιχνίδι με τον σκοτεινό κόσμο των μυστικών υπηρεσιών και- όπως συμβαίνει συνήθως- κάποια στιγμή έχασε τον έλεγχο.
Μόνο έτσι βγαίνει νόημα από την απομάκρυνση Κοντολέοντα, επειδή «δεν ενημέρωσε» τον Πρωθυπουργό σε ένα μέγιστο θέμα όπως είναι η παρακολούθηση πολιτικού προσώπου.
Εκτός αν δεχθούμε ότι εξ αρχής δεν τον ήλεγχε ο Μητσοτάκης και ο διορισμός του ήταν αποτέλεσμα πιέσεων από άλλες δυνάμεις. Εχει ξανασυμβεί στο παρελθόν στην ημέτερη Μπανανία.
Εν τω μεταξύ η «συναινετική» , υποτίθεται, απομάκρυνση Δημητριάδη, αν δεν έγινε για την προστασία του – αφού το σύστημα που διεύθυνε άρχισε να καταρρεύσει- κάνει την υπόθεση ακόμη πιο περιπλοκή, αντί να την αποσυμφορήσει.
Η «συμφωνημένη» παραίτηση του – γιατί «στοχοποιήθηκε»- υποδηλώνει ότι έχασε μεν το αξίωμα, αλλά δεν απομακρύνθηκε από το περιβάλλον του Πρωθυπουργού και θείου του, ούτε έχουν διαταραχθεί οι σχέσεις τους. Αν είναι έτσι πρέπει να δούμε τι θα σημαίνει αυτό στη συνέχεια.
Η παράμετρος Ανδρουλάκη δίνει άλλες διαστάσεις στο πιο σοβαρό κυβερνητικό σκάνδαλο μέχρι στιγμής και κάνει πιο δυσνόητες κάποιες πλευρές του.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε-ευλόγως- να κάνει θόρυβο για την απόπειρα εγκατάστασης παράνομου λογισμικού στο τηλέφωνο του, πριν από δέμα μήνες-όταν ήταν απλός ευρωβουλευτής. Δεν υπήρχε όμως περίπτωση να αποκαλυφθούν οι δράστες , γιατί δεν υπήρχαν ίχνη, όπως τον ενημέρωσαν οι τεχνικές υπηρεσίες στο Στρασβούργο
Με τη μήνυση που κατέθεσε περισσότερο προστάτευε τον εαυτό του για το μέλλον και με τη σύγκλιση της Επιτροπής Διαφάνειας της Βουλής , μεγιστοποιούσε το πολιτικό κέρδος του.
Θα είχε σταματήσει εκεί το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, αν σ αυτή την Επιτροπή -που …επίσπευσε ο Μητσοτάκης μεγαλόψυχα- ο Κοντολέων δεν παραδεχόταν την παρακολούθηση του δημοσιογράφου Θαν. Κουκάκη.
Ετσι το σκηνικό άλλαξε και οι έρευνες- εμπλέκοντας και τον Δημητριάδη, κατά τα δημοσιογραφικά ευρήματα, στα οποία αντιδρά με αγωγές- πήραν άλλη τροπή. Εκθέτοντας και τον ατυχή Γ. Οικονόμου, που αν δεν έλεγε ψέματα για τον Κουκάκη, επίσης ήταν στο σκοτάδι, από τον Κοντολέοντα…..
Αλλά ξαφνικά η κυβέρνηση έκανε το αδιανόητο: αυτοκαρφώθηκε. Ενημέρωσε ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τελούσε υπό την παρακολούθηση της ΕΥΠ, ενόσω διεκδικούσε την ηγεσία του κόμματός του. Και εδώ αρχίζουν τα παράδοξα.
Η παρακολούθησε ήταν «νόμιμη», κατά την κυβερνητική διατύπωση. Αλλά αν υπήρχε «νομιμότητα» στην τηλεφωνική παρακολούθηση ενός πολιτικού πρώτης γραμμής, σημαίνει ότι ο ίδιος ήταν ύποπτος για κάποια παρανομία.
Ο πρώτος που θα έπρεπε να είναι ενήμερος ήταν ο Πρωθυπουργός. Ο οποίος όμως ισχυρίζεται ότι είχε άγνοια και μόλις το έμαθε, έδιωξε τον υπεύθυνο και έδωσε εντολή στον Γεραπετρίτη να ….ενημερώσει τον Ανδρουλάκη. Γιατί όχι ο ίδιος;
Να τον ενημερώσει όμως για ποιο πράγμα; Για την παρακολούθηση; Η για την αιτία της «επισύνδεσης»; Αλλά γιατί μόνο τον Ανδρουλάκη και όχι τη Βουλή και τον ελληνικό λαό;
Δεν πρέπει να γίνει γνωστό τι «βάρυνε», κατά την ΕΥΠ, τον Ανδρουλάκη, τι πήγαιναν να φορτώσουν ; Ειδικά σε μια εσωκομματική περίοδο στην οποία το μέγαρο Μαξίμου …προωθούσε – κατά παράβαση βασικών πολιτικών κανόνων μη ανάμειξης,- άλλον υποψήφιο!-.
Γνωρίζει κανείς που βρίσκεται το «υλικό» της παρακολούθησης; Αν σταμάτησε επειδή ο ευρωβουλευτής εξελέγη αρχηγός κόμματος, ή γιατί η «νόμιμη» παρακολούθηση δεν είχε αντικείμενο, ούτε βρέθηκε κάτι επιβαρυντικό;
Για να μην σχολιάσουμε τις διαρροές ότι τον «επισύνδεσαν» επειδή μιλούσε με κινέζους; Μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών του Ευρωκοινοβουλίου…
Επιπλέον , γιατί απλώς «ενημέρωση» στον Ανδρουλάκη από την κυβέρνηση και όχι άμεση κίνηση των νόμιμων διαδικασιών για να αποδοθούν ευθύνες στους δράστες. Ή …δεν υπάρχουν ευθύνες;
Τι σημαίνει ότι ο Κοντολέων ενώ ήταν «νόμιμος» με την παρακολούθηση – προφανώς εννοούν ότι τελούσε σε γνώση κάποιου προθύμου εισαγγελέα- έκανε «λανθασμένους χειρισμούς»;
Λανθασμένους έναντι ποιου; Στην κυβέρνηση και τον προϊστάμενο του; Όχι στον νόμο και τη λειτουργία του πολιτεύματος;
Από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ενώ η μπάλα ήλθε στα πόδια του, μάλλον δείχνει να πελαγοδρομεί. Σε προσωπικό επίπεδο μάλλον όχι άδικα , όταν σου λένε ότι για δυο μήνες σε «άκουγαν».
Αλλά από πολιτική άποψη , στο, ελαφρώς αμήχανο, «διάγγελμά» του από την Κρήτη, δεν έκανε το στοιχειώδες -που είχε ήδη μόλις κάνει από το κόμμα του, ο Κ. Σκανδαλίδης: δεν ζήτησε εκλογές. Ούτε έδειξε ότι θα «πάει τον Μητσοτάκη ως το τέλος». Μάλλον του ανέθεσε να … βρει την άκρη.
Δηλαδή, απλώς πρότεινε μια ανώδυνη εξεταστική Επιτροπή για «αναζήτηση πολιτικών ευθυνών. Χωρίς καν να ζητήσει τη συνδρομή του Τσίπρα, αφού το ΠΑΣΟΚ κοινοβουλευτικά δεν είχε δυνάμεις , αφήνοντας όμως πάλι αιχμές εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ για «εργαλειοποίηση»
Μόνο οι πολιτικές ευθύνες είναι το ζητούμενο εν προκειμένω; Τις ποινικές δεν τις διακρίνει, ή δεν ενδιαφέρουν; Η Εξεταστική Επιτροπή δεν οδηγεί πουθενά, με τον Μητσοτάκη στην κυβέρνηση. Δηλαδή με τον αριθμητικό έλεγχο της Βουλής και των Επιτροπών της. Είναι γνωστό πως κάνει χρήση της πλειοψηφίας του.
Συμπέρασμα: κάτι δεν πάει καλά στο βασίλειο της Δανιμαρκίας. Το βέβαιο είναι ότι το σκάνδαλο που ρίχνει κυβερνήσεις, μόλις άρχισε να ξετυλίγει τις σκοτεινές πλευρές του . Αν δείτε τον Ουμπέρτο Έκο πείτε του ότι στην Ελλάδα τον Αύγουστο υπάρχουν ειδήσεις…