Σε μία σημαντική απόφαση σχετικά με τα παιδιά χωρισμένων γονέων, που αποκτήθηκε εκτός γάμου, προχώρησε το Μονομελές Πρωτοδικείο Πατρών, αναγνωρίζοντας πως ο πατέρας πρέπει να αναλάβει αποκλειστικά την επιμέλεια του.
«Το συμφέρον του ως άνω ανηλίκου, όχι μόνο το ψυχικό, αλλά και το σύνολο της διαμορφώσεως της παιδικής του προσωπικότητας, υπαγορεύει την παραμονή του κοντά στον ενάγοντα πατέρα του, ο οποίος στάθηκε δίπλα του από την γέννηση του μέχρι σήμερα φροντίζοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για όλα τα θέματα που το αφορούν (εκπαίδευση, διαμονή, υγεία, διατροφή, συναισθηματική υποστήριξη κ.λπ.) σε αντίθεση με την εναγομένη μητέρα του, η οποία ήταν απούσα από τα πρώτα χρόνια της ζωής του μέχρι και σήμερα επιδεικνύοντας μία συμπεριφορά που προκαλεί στο τέκνο της ανασφάλεια και φόβο» επισημαίνεται χαρακτηριστικά.
Ειδικότερα, όπως αναφέρεται βάσει των περιστατικών ο ενάγων συνήψε σχέση με την εναγομένη τον Αύγουστο του 2009 και έκτοτε συζούσαν σε καθεστώς ελεύθερης συμβίωσης, από την σχέση τους δε αυτή απέκτησαν στις 16-7-2010 ένα θήλυ τέκνο τη ., ηλικίας σήμερα 11,5 ετών περίπου.
Ο πατέρας- ενάγων προχώρησε το 2010 με την πράξης αναγνώρισης εξώγαμου τέκνου της συμβολαιογράφου Κρωπίας, στην αναγνώριση ως γνήσιο τέκνο του το κοριτσάκι και ότι αυτό θα φέρει το επώνυμο του. Ωστόσο, όπως τονίζεται, οι σχέσεις των διαδίκων δεν εξελίχθηκαν ομαλά, αντίθετα υπήρχαν συνεχώς διαφωνίες και εντάσεις μεταξύ τους, οι οποίες σταδιακά τους απομάκρυναν ψυχικά και συναισθηματικά.
Έτσι, τον Ιούλιο του έτους 2011, όταν το τέκνο τους ήταν ενός έτους, η εναγομένη αποφάσισε να μεταβεί στην Πάτρα από την Αθήνα, όπου διέμενε μέχρι τότε με τον ενάγοντα και το τέκνο τους, προκειμένου να εργαστεί και πράγματι εγκαταστάθηκε στην Πάτρα αφήνοντας το τέκνο τους με τον ενάγοντα, ο οποίος διέμεινε στην οικία των γονέων του στην Παιανία Αττικής για να έχει τη βοήθεια τους στην φροντίδα του τέκνου του για το χρονικό διάστημα που θα απουσίαζε η μητέρα του.
Η οριστική διακοπή της σχέσης
Όταν το Σεπτέμβριο του 2011 η εναγομένη επέστρεψε στην Αθήνα ο ενάγων είχε λάβει πλέον την απόφαση να διακόψουν οριστικά την μεταξύ τους σχέση και παρέμεινε στην οικία των γονέων του, η δε εναγομένη μαζί με το τέκνο τους εξακολούθησαν να διαμένουν στην μισθωμένη κατοικία στο Κορωπί Αττικής, ενώ ήρθε και η μητέρα της εναγομένης από τη Βουλγαρία για να φυλάει το παιδί, όσο αυτή θα εργαζόταν.
Στην συνέχεια η εναγομένη μετέβη εκ νέου στην Πάτρα για εργασία για ένα περίπου μήνα αφήνοντας το τέκνο της στην Αθήνα μαζί με τη μητέρα της, ενώ στη συνέχεια επέστρεψε στην Αθήνα και ανακοίνωσε στον ενάγοντα ότι θα αφήσει το τέκνο τους οριστικά σ’ αυτόν, καθώς αυτή θα απουσίαζε λόγω της εργασίας της και όποτε μπορούσε θα μετέβαινε στην Αθήνα για να το βλέπει και να επικοινωνεί μαζί του.
Πράγματι το κοινό τέκνο των διαδίκων για έντεκα περίπου μήνες παρέμεινε με τον πατέρα του, τους παππούδες του από την πατρική γραμμή και την αδελφή του πατέρα του στο σπίτι τους στην Παιανία Αττικής μέχρι που εμφανίστηκε εκ νέου η εναγομένη και τους ανακοίνωσε ότι αποφάσισε να μεγαλώσει το παιδί στη Βουλγαρία, χώρα καταγωγής της και ο ενάγων συμμορφώθηκε στη θέληση της αυτή, παρέδωσε το τέκνο τους στην εναγομένη και αναχώρησαν για την Βουλγαρία.
Το ταξίδι στη Βουλγαρία
Ωστόσο η εναγομένη μετά την παρέλευση κάποιων μηνών έλαβε την απόφαση να επιστρέψει στην Ελλάδα, για να εργαστεί χωρίς να πάρει μαζί και το τέκνο της αφήνοντας το στους συγγενείς της στη Βουλγαρία μέχρι τον Ιούλιο του 2013. Ακολούθως αποδείχτηκε ότι η εναγομένη επέστρεψε στην Ελλάδα μαζί με το τέκνο της και αποφάσισε να το αφήσει εκ νέου στον ενάγοντα και στην πατρική του οικογένεια για να το αναθρέψουν και η ίδια το επισκεπτόταν μία ή δύο φορές το μήνα για να επικοινωνεί μαζί του.
Ακολούθως ο ενάγων έγραψε την κόρη του το Σεπτέμβρη του 2013 σε ιδιωτικό παιδικό σταθμό με την επωνυμία «.» στην Παιανία Αττικής, το επόμενο σχολικό έτος ομοίως φοίτησε στον ιδιωτικό παιδικό σταθμό με την επωνυμία «.» στο Κορωπί Αττικής και τη σχολική χρονιά 2015 – 2016 φοίτησε στο 3° νηπιαγωγείο Κορωπίου και έκτοτε φοιτά στο 3° δημοτικό σχολείο Κορωπίου. Επίσης αποδείχθηκε ότι αφότου η εναγομένη άφησε στον ενάγοντα την ανήλικη κόρη της επικοινωνούσε κυρίως τηλεφωνικώς μαζί της, ενώ την πήρε κοντά της στην Πάτρα τον Αύγουστο του 2016 και λίγες μέρες τα Χριστούγεννα του 2016. Πρέπει να σημειωθεί δε ότι τα χρονικά διαστήματα κατά κύριο λόγο των διακοπών που η ανήλικη ερχόταν στην Πάτρα και διέμενε μαζί με τη μητέρα της περνούσε αρκετές ώρες μόνη της, διότι η εναγομένη διατηρεί μία επιχείρηση καφέ σνακ μπαρ και απουσίαζε από την οικία της.
Η διεκδίκηση της επιμέλειας από τη μητέρα
Σύμφωνα με την απόφαση του Πρωτοδικείου, αποδείχθηκε ότι τον Αύγουστο του 2017 η εναγομένη θέλησε να περάσει με την κόρη της τις καλοκαιρινές διακοπές της στην Πάτρα και ο ενάγων συνήνεσε σ’ αυτό, ωστόσο μετά την παρέλευση κάποιων ημερών η εναγομένη εξέφρασε την επιθυμία να παραμείνει μόνιμα η ανήλικη κόρη της μαζί της, ενώ ο ενάγων της ζήτησε να μεταβεί κάποιες μέρες το τέκνο του στην Αθήνα, προκειμένου να διαπιστώσει και ο ίδιος ότι η αληθινή του βούληση είναι να παραμείνει στην Πάτρα μαζί με την εναγομένη.
Η μητέρα δεν συμφώνησε στην πρόταση αυτή του ενάγοντα και δημιούργησε προσκόμματα στην επικοινωνία του με την κόρη τους με αποτέλεσμα αυτός και η οικογένεια του να μην μπορούν να επικοινωνήσουν ευχερώς μαζί της και ακολούθως κατέθεσε σε βάρος του αρχικά την από 5-9-2017 και με αριθμό κατάθεσης ./5-9-2017 αίτηση της ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών κατά την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων και στην συνέχεια κατόπιν παραιτήσεως από αυτήν την από 7-9-2017 και με αριθμό κατάθεσης ./2017 αίτηση με την οποία ζήτησε να εκδοθεί προσωρινή διαταγή που να αναθέτει σ’ αυτήν προσωρινά την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου της, η οποία όμως απορρίφθηκε.
Την ίδια μέρα και δη στις 12-9-2017 συζητήθηκε και το αίτημα περί χορήγησης προσωρινής διαταγής που υπέβαλλε ο ενάγων με την από 12-9-2017 και με αριθμό κατάθεσης ./2017 αίτηση του και ανατέθηκε σ’ αυτόν προσωρινά η επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου τους, ωστόσο η εναγομένη αρνήθηκε να παραδώσει το τέκνο τους στον πατέρα του και ο τελευταίος υπέβαλλε σε βάρος της μήνυση, εγχειρισθείσα στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πατρών στις 13-9-2017 για παραβίαση της ανωτέρω χορηγηθείσας προσωρινής διαταγής κατ’ εξακολούθηση μιας και είχε ξεκινήσει η νέα σχολική χρονιά και το παιδί απουσίαζε από το σχολείο του στο Κορωπί Αττικής.
Τελικώς η εναγομένη παρέδωσε το τέκνο τους στον ενάγοντα στις 18-9-2017 και υπογράφηκε μεταξύ τους ιδιωτικό συμφωνητικό με το οποίο ρύθμισαν τις ημέρες και ώρες επικοινωνίας της εναγομένης με την ανήλικη κόρη της. Επιπλέον αποδείχθηκε ότι κατόπιν συνεκδίκασης των δύο αντίθετων αιτήσεων ασφαλιστικών μέτρων εκδόθηκε η με αριθμό 255/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων ερήμην της εναγομένης με την οποία ανατέθηκε προσωρινά στον ενάγοντα η αποκλειστική άσκηση της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου τους, ενώ η γονική μέριμνα ανατέθηκε και στους δύο γονείς από κοινού.
Συμφέρον της ανήλικης η άσκηση επιμέλειας από τον πατέρα
Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι ο ενάγων τρέφει αισθήματα αγάπης για το ανήλικο τέκνο του, το οποίο φροντίζει με ιδιαίτερη στοργή, αφοσίωση και τρυφερότητα, επιδεικνύοντας αμέριστο ενδιαφέρον προς αυτό, είναι δε ικανός και άξιος να το διαπαιδαγωγήσει με ηθικές αρχές, συμβάλλοντας θετικά στην ομαλή ψυχοσωματική και πνευματική του ανάπτυξη, ενώ και το τέκνο του είναι συναισθηματικά δεμένο μαζί του. Τα ανωτέρω επιβεβαιώνονται όχι μόνο από την μάρτυρα απόδειξης και την με αριθμό ./11-9-2017 ένορκη βεβαίωση της ενώπιον της συμβολαιογράφου Κρωπίας, η οποία δόθηκε στα πλαίσια της δίκης των ασφαλιστικών μέτρων και εκτιμάται ως δικαστικό τεκμήριο, αλλά κυρίως από την προσωπικότητα του ίδιου του τέκνου του, το οποίο έχει ιδιαίτερα συγκροτημένη σκέψη και ευγενική παρουσία.
Επίσης αποδείχθηκε ότι ο ενάγων από το έτος 2015 έχει τελέσει γάμο με την ., από τον οποίο έχει αποκτήσει δύο τέκνα και δη τον ., γεννηθέντα την 1-2-2019 και την ., γεννηθείσα στις 9-12-2020 και η . έχει πολύ καλές σχέσεις τόσο με τη σύζυγο του πατέρα της, όσο και με τα ετεροθαλή αδέλφια της. Επιπρόσθετα αποδείχθηκε ότι οι γονείς αλλά και η αδερφή του ενάγοντος καθ’ όλο το χρονικό διάστημα που ασκεί την επιμέλεια και την φροντίδα του προσώπου της ο ενάγων τυγχάνουν συνοδοιπόροι του και πολύτιμοι βοηθοί του στην ανατροφή του τέκνου του έχοντας δημιουργήσει άπαντες ένα υγιές οικογενειακό περιβάλλον προσπαθώντας να αναπληρώσουν την απουσία της εναγομένης.
Συνεπώς το συμφέρον του ως άνω ανηλίκου, όχι μόνο το ψυχικό, αλλά και το σύνολο της διαμορφώσεως της παιδικής του προσωπικότητας, υπαγορεύει την παραμονή του κοντά στον ενάγοντα πατέρα του, ο οποίος στάθηκε δίπλα του από την γέννηση του μέχρι σήμερα φροντίζοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για όλα τα θέματα που το αφορούν (εκπαίδευση, διαμονή, υγεία, διατροφή, συναισθηματική υποστήριξη κ.λπ.) σε αντίθεση με την εναγομένη μητέρα του, η οποία ήταν απούσα από τα πρώτα χρόνια της ζωής του μέχρι και σήμερα επιδεικνύοντας μία συμπεριφορά που προκαλεί στο τέκνο της ανασφάλεια και φόβο. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω το Δικαστήριο κρίνει ότι το συμφέρον της ανήλικης επιβάλλει, όπως η αποκλειστική άσκηση της επιμέλειας του προσώπου της ανατεθεί οριστικά πλέον στον ενάγοντα πατέρα της, ο οποίος έχει τα ανάλογα προσόντα ν’ ανταποκριθεί στο λειτουργικό αυτό καθήκον και γι’ αυτό η κρινόμενη αγωγή πρέπει να γίνει δεκτή ως και ουσιαστικά βάσιμη, κατά το αντίστοιχο αίτημα της περί ανάθεσης της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων στον ενάγοντα πατέρα του.