Όταν φέρνουμε στο μυαλό μας αγαπημένα φρούτα, το σταφύλι είναι ίσως ένα από αυτά που κυριαρχεί στις προτιμήσεις των περισσοτέρων. Όσο, όμως, κι αν το βλέπουμε συχνά σε γλυκά, τάρτες, ξυλάκια τύπου popsicle κ.ο.κ., σε γεύση παγωτού δεν φιγουράρει σχεδόν ποτέ. Σκεφτείτε το.

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ένας πολύ σοβαρός λόγος που σπάνια θα δούμε τη γεύση σταφύλι σε παγωτό και δεν έχει καμία σχέση με φήμες που είχαν κυκλοφορήσει στις ΗΠΑ ότι απαγορεύτηκε επειδή έφερνε εμετό σε σκυλιά.

Τα σταφύλια έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε νερό και αποτελούν μια πολύ ενυδατική τροφή το καλοκαίρι. Αυτό, όμως, ταυτόχρονα σημαίνει ότι αν τα καταψύξει κάποιος για να φτιάξει παγωτό, θα μετατραπούν στα κομμάτια πάγου. Συν τοις άλλοις, η φλούδα τους θα χαλούσε την υφή, ενώ αν κάποιος τη βγάλει, θα αφαιρέσει και μεγάλο κομμάτι της γεύσης τους.

Το να ξεπεράσει κανείς το πρόβλημα του πάγου είναι σχετικά εύκολο, βέβαια, όταν μιλάμε για παραγωγή παγωτού στο σπίτι ή σε ένα μικρό, συνοικιακό παγωτατζίδικο. Αν, όμως, μιλάμε για μαζική παραγωγή μεγάλης κλίμακας, τα πράγματα δυσκολεύουν, γι’ αυτό και διάσημα παγωτατζίδικα φτιάχνουν γεύσεις όπως πεπόνι ή καρπούζι σε μικρότερη κλίμακα.

Το ίδιο πρόβλημα υπάρχει και με το κεράσι, το οποίο όπως και το σταφύλι έχει 81% περιεκτικότητα σε νερό, αλλά λόγω του ότι αποτελεί μια πολύ δημοφιλή γεύση, εταιρίες όπως η Ben & Jerry’s την προωθούν σε μεγάλη κλίμακα και με μεγάλη επιτυχία.

Το κεράσι, άλλωστε, αποτελεί μια οικεία γεύση παγωτού, κάτι που δεν συμβαίνει και με το σταφύλι, το οποίο δεν έχουν συνδέσει οι περισσότεροι με αυτό το γλύκισμα.

Σύμφωνα, μάλιστα, με τους ειδικούς, αν κάποια brands αποφάσιζαν να φτιάξουν παγωτό σταφύλι, ακόμη κι αν χρησιμοποιούσαν γεύση σταφυλιού, αντί για το ίδιο το σταφύλι, όπως γίνεται σε κάποια σορμπέ, το πιθανότερο είναι να μην είχαν απήχηση.

[πηγή]