«Θέλει λίγη προσπάθεια και λέγοντας λίγη, εννοώ πολύ μεγάλη». Η Kelly Thomas σε κάθε της βήμα αναζωογονείται και εξαντλείται ταυτοχρόνως. Χρησιμοποιώντας έναν περιπατητήρα δεν τα παρατάει και παρά τους 32 βαθμούς Κελσίου σταματά και χαμογελά.

Η 24χρονη είναι ανάμεσα στους τρεις παράλυτους ασθενείς που τώρα έχουν μία δεύτερη ευκαιρία: περπατούν ξανά χάρη σε μία ειδική συσκευή διέγερσης  του νωτιαίου μυελούπου έχει τοποθετηθεί στο κάτω μέρος της πλάτης τους και σε συνδυασμό με έντονη και συχνή φυσικοθεραπεία, αποδίδει.

Κατά καιρούς η Thomas επιστρέφει στο σημείο όπου άλλαξε η ζωή της τον Ιούλιο του 2014. Είναι εκεί όπου το φορτηγάκι που οδηγούσε αναποδογύρισε τέσσερις φορές και κατέληξε πάνω σε ένα δέντρο. Το σώμα της είχε παραλύσει, είχε μελανιάσει και είχε ξεκινήσει να κρυώνει ανησυχητικά.

Από τότε, εδώ και δύο χρόνια, η νεαρή επισκέπτεται συχνά το σημείο του ατυχήματος ελπίζοντας ότι μια μέρα θα θυμηθεί πώς συνέβησαν όλα.

Ψάχνει απεγνωσμένα όλα τα κομμάτια του παζλ για να κατανοήσει επιτέλους όλα όσα συνέβησαν τη μέρα που έχασε κάτι τόσο σημαντικό. Δυστυχώς, δεν φαίνεται να τα καταφέρνει…

Αυτό που κατάφερε όμως είναι να μεταβεί στο σημείο περπατώντας και να κατευθυνθεί προς το δέντρο γεμάτη θάρρος και προκαλώντας θαυμασμό και έμπνευση.

«Η παράλυση δεν υπάρχει στο δικό μου λεξικό. Μην με αποκαλείτε άτομο με ειδικές ανάγκες γιατί δεν είμαι. Ευχαριστώ τον Θεό που με μεγάλωσαν σκληρή σαν καουμπόισσα».

Περνάνε πολλά λεπτά για να καταφέρει να περπατήσει από το αμάξι της προς το δέντρο. Αλλά κάθε βήμα ξεχωριστά το αξίζει: Σήμερα είναι μέρα θριάμβου. Δεν αναζητά να ανακτήσει τις μνήμες της.

«Νιώθω πολύ καλά που στέκομαι στο σημείο όπου νόμιζα τότε ότι η ζωή μου είχε τελειώσει» αναφέρει στο CNNi.

«Θα περπατήσω ξανά ό,τι κι αν γίνει»

Όταν πριν τέσσερα χρόνια ξύπνησε σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου διασωληνωμένη, με καλώδια παντού πάνω της και παράλυτη από το στήθος και κάτω, παρά το σοκ δεν ένιωσε αδύναμη.

Είπε αμέσως στον νευροχειρουργό της πως θα περπατήσει ξανά, όσο μικρές κι αν είναι οι πιθανότητες. Ο γιατρός έφυγε από το δωμάτιο και είπε στη μητέρα της να μην «κυνηγήσει κάτι που δεν πρόκειται να συμβεί».

Το ταξίδι της Kelly δεν ήταν εύκολο. Είχε δάκρυα και στιγμές απελπισίας. Αλλά πάντα έβρισκε τη δύναμη και έλεγε «Δεν ξέρω γιατί μου συνέβη αυτό. Θεέ μου βοήθησέ με να το καταλάβω και τότε τα πράγματα θα γίνουν λίγο πιο εύκολα».

Πριν το ατύχημα ήθελε να γίνει φυσικοθεραπεύτρια για να βοηθά τους άλλους. Όμως η μοιραία μέρα του Ιουλίου τα άλλαξε όλα.

«Το να βρίσκομαι εδώ μου δίνει δύναμη, επειδή εδώ έχασα μια ζωή αλλά κέρδισα μια άλλη. Και είμαι περήφανη για τη νέα μου ζωή» δηλώνει γεμάτη θάρρος δίπλα στο δέντρο.

Η καινοτόμος μέθοδος που έδωσε ελπίδα

Η Thomas συμμετέχει σε ένα καινοτόμο πρόγραμμα που διεξάγεται στο Πανεπιστήμιο του Λούισβιλ.

Σε ανακοίνωση που δημοσιεύτηκε από τους υπεύθυνους του προγράμματος αναφέρεται πως δύο από τους τέσσερις ασθενείς τους με πλήρης κάκωση του νωτιαίου μυελού κατάφεραν να περπατήσουν ξανά μετά την εμφύτευση της ειδικής συσκευής διέγερσης και τις φυσικοθεραπείες. Κινούνται σχεδόν άνετα με τη βοήθεια πι.

Η τελευταία μελέτη επικεντρώθηκε σε τέσσερις ασθενείς, ανάμεσά τους και η Kelly, οι οποίοι έκαναν θεραπεία (πριν τη χειρουργική επέμβαση για το εμφύτευμα) δύο φορές την ημέρα για πέντε μέρες της εβδομάδας επί πολλούς μήνες. Η πρωινή θεραπεία επικεντρωνόταν στον βηματισμό ενώ η απογευματινή στην ορθοστασία.

Και τα τέσσερα άτομα κατάφεραν να στέκονται όρθιοι χωρίς βοήθεια, ενώ οι δύο μπόρεσαν και να περπατήσουν. Ένας όμως έσπασε το ισχίο του με αποτέλεσμα να χαθεί σημαντική πρόοδος και να επεκταθεί η θεραπεία του.

Ένας από τους δύο που κατάφεραν να περπατήσουν είναι παράλυτος από τον λαιμό και κάτω και δεν μπορούσε καν να κουνήσει τα χέρια του, ώσπου του εμφυτεύθηκε η συσκευή. Χωρίς αυτή, δεν μπορεί καν να σηκωθεί.

Ένας άλλος άνδρας που είναι παράλυτος από το 2013 και κατάφερε να σταθεί ξανά όρθιος και να περπατήσει με βοήθεια, χάριν της συσκευής που έδωσε ξανά ελπίδα σε όλους αυτούς τους ασθενείς.

«Έχω τόσα πολλά να κάνω»

Από όταν ήταν παιδί η Thomas λάτρευε την ιππασία. Με το άλογό της τη Shadow ήταν αχώριστες.

Όταν ήταν έφηβη έτρεχε τρία με τέσσερα μίλια τη μέρα, εκπαίδευε άλογα και σήκωνε βάρη. Δούλευε ως σερβιτόρα ενώ σπούδαζε για να γίνει φυσικοθεραπεύτρια.

Όμως όλα αυτά άλλαξαν σε μόλις λίγα λεπτά και η δραστήρια κοπέλα έμεινε παράλυτη. Ήταν κάτι που δεν μπορούσε να δεχτεί με τίποτα.

Δεν έχασε μόνο την ικανότητα να περπατήσει, αλλά επηρεάστηκε και η σεξουαλική της ζωή αφού η ουροδόχος κύστη της καταστράφηκε. Εάν έβγαινε έξω, το σώμα της υπερθερμαίνονταν. Η ανεξαρτησία της είχε χαθεί.

«Ήμουν ξαπλωμένη και σκεφτόμουν πως δεν μπορώ να μείνω σε μια καρέκλα για όλη μου τη ζωή. Έχω τόσα πολλά να κάνω».

Έτσι αποφάσισε να παλέψει γι’ αυτό. Παρά τις στιγμές που έπεφτε κλαίγοντας στο πάτωμα, κατάφερε να ξεπεράσει τα όρια της. Άκουσε για το πρόγραμμα και αμέσως πήγε για δοκιμή. Έμεινε εκεί έναν μήνα και όταν γύρισε πίσω έκανε φυσικοθεραπείες και δούλευε καθημερινά την ορθοστασία της και τον βηματισμό της.

Για να γίνει η εμφύτευση της συσκευής έπρεπε να μείνει στο Λούισβιλ (σ.σ. εκεί πραγματοποιούνταν το πρόγραμμα) για έναν χρόνο. Συμβιβάστηκε και τον Αύγουστο του 2017 ξεκίνησε με την οικογένειά της για το Λούισβιλ.

Τον επόμενο μήνα, η χειρουργική επέμβαση έγινε. «Υπήρχε αυτή η συνεχής δόνηση. Ήταν σαν να ανασηκωνόταν οι μύες μου».

«Μετά την εμφύτευση μπήκα σε μία νέα ζωή. Ήταν το δυσκολότερο πράγμα που έχω κάνει στη ζωή μου. Προσευχόμουν για να τα καταφέρω επειδή ήθελα απλά να τα παρατήσω».

Η ειδική συσκευή δεν κινεί τα πόδια της γι’ αυτήν. Διεγείρει τους νευρώνες και τα νεύρα, επιτρέποντάς της να ελέγχει συνειδητά το περπάτημά της.

Ξεκίνησε σιγά σιγά κουνώντας τα δάχτυλα των ποδιών. Λίγο μετά το ένα πόδι ήταν σε θέση να κινηθεί και στη συνέχεια κατάφερε να υπολογίσει πώς να συγχρονίσει τα πόδια της για να είναι σε θέση να περπατήσει.

«Προσπαθούσα να εμπιστευθώ το σώμα μου και να βρω τον ρυθμό μου. Ήταν πολύ δύσκολο».

«Η συσκευή με βοηθά να περπατήσω, αλλά η πραγματική δύναμη είναι μέσα μου»

Η Kelly σήμερα μπορεί να περπατήσει και να μιλήσει ταυτοχρόνως, αλλά πρέπει να είναι συγκεντρωμένη σε κάθε της βήμα.

Πατά ένα κουμπί στην κοιλιά της για να ανοίξει η συσκευή. «Είμαι ακόμη παράλυτη χωρίς αυτή».

Πέρα από το να βοηθήσει το περπάτημά της, η συσκευή διέγερσης έχει αποκαταστήσει τη σεξουαλική λειτουργία και μεγάλο μέρος του ελέγχου της ουροδόχου κύστης. Έχει ανακτήσει τη μυϊκή μάζα και ο νευρικός πόνος στο δεξί της πόδι έχει εξαφανιστεί.

Έχει μια έντονη αποφασιστικότητα, που λίγοι έχουν. Μέσα από τον αγώνα της, βρήκε τον ρόλο της.

«Ακόμα κι αν δεν μπορώ να βοηθήσω ανθρώπους ως φυσικοθεραπεύτρια, μπορώ να τους ενθαρρύνω και να τους δώσω κίνητρο. Η συσκευή με βοηθά να περπατώ, αλλά η δύναμή πηγάζει από μέσα μου».

Η Kelly δεν έχει ξεχάσει τη φίλη της Shadow και ελπίζει πως μία μέρα θα μπορέσει να ιππεύσει ξανά, χωρίς βοήθεια.

«Το ηθικό δίδαγμα είναι να μην υποτιμάτε ποτέ μία καουμπόισσα».

[cnn]