Ο 84χρονος Γιώργος Μπεχράκης είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες της διασποράς, σπουδαίος επιστήμονας και επιτυχημένος επιχειρηματίας.
Όντας παιδί μιας εξαμελούς οικογένειας φτωχών Ελλήνων μεταναστών, κατάφερε στη ζωή του να κάνει μια εκπληκτική επαγγελματική σταδιοδρομία ως φαρμακοποιός στηνΑμερική.
Η συνολική του περιουσία σήμερα «αγγίζει» το 1 δις δολάρια…
Οι πρώτες δεκαετίες της ζωής του
Ο κ. Μπεχράκης γεννήθηκε το 1934 στη Μασσαχουσέτη και είναι γιος Ελλήνων εργατών μεταναστών.
«Στη Μασαχουσέτη όπου μεγάλωσα είχαμε το πρώτο ολοήμερο ελληνικό σχολείο και μια κοινότητα 30.000 ανθρώπων. Ο Δήμαρχος, ο αστυνομικός, όλοι ήταν Έλληνες.», ανέφερε ο κ. Μπεχράκης.
Σπούδασε Φαρμακευτική σε κολέγιο της Βοστώνης και έπειτα εργάστηκε στα ερευνητικά εργαστήρια της εταιρείας Johnson and Johnson. Αργότερα δούλεψε στην φαρμακευτική εταιρεία McNeil, όπου και έκανε το πέρασμά του από την έρευνα στο μάρκετινγκ και το μάνατζμεντ.
Οι εφευρέσεις του
Το 1959, ενώ εργαζόταν στην McNeil, παρήγαγε το «Tylenol» – έκδοχα του οποίου είναι τα γνωστά στην Ελλάδα ως depon και panadol – το οποίο έως και σήμερα είναι το πρώτο σε πωλήσεις αναλγητικό στην Αμερική.
Το 1968 ίδρυσε τη δική του φαρμακευτική εταιρεία, την Dooner Laboratories, την οποία πούλησε το 1977.
Λίγους μήνες αργότερα, εξαγόρασε την φαρμακευτική εταιρεία Muro Pharmaceuticals. Συνεχίζοντας τις έρευνές του, εκείνη την εποχή, εφηύρε ακόμη τα πρώτα εισπνεόμενα φάρμακα για το άσθμα και για τις αλλεργίες.
Έτσι με την εταιρεία του είχε την παγκόσμια αποκλειστική πατέντα για αρκετά χρόνια μέχρι που την πούλησε το 1997,οπότε και έγινε δισεκατομμυριούχος. Ένα χρόνο αργότερα συνταξιοδοτήθηκε.
Πως έγινε δισεκατομμυριούχος
«Έφτιαχνα φαρμακοβιομηχανίες, τις οποίες στη συνέχεια πουλούσα. Ήμουν γενικά προσανατολισμένος στα φάρμακα πρώτης ανάγκης και ιδιαίτερα σε αυτά που έχουν να κάνουν με το αναπνευστικό σύστημα, τις αλλεργίες και το άσθμα.
Έτσι κατάφερα να κάνω τα εργοστάσιά μου αξιοπρόσεκτα από τους κολοσσούς της φαρμακοβιομηχανίας. Τελικά πούλησα πολλά εργοστάσια σε ξένους οίκους φαρμάκων, ενώ με τα χρήματα που εισέπραττα ξεκινούσα το επόμενο εγχείρημά μου .», ανέφερε ο ίδιος.
Η πορεία του μετά την συνταξιοδότησή του
Από τότε έχει διατελέσει πρόεδρος σε μεγάλα νοσοκομεία της Βοστώνης και της Μασσαχουσέτης, ενώ το 2015 αναγορεύτηκε ως επίτιμος διδάκτορας του Τμήματος Ιατρικής της Σχολής Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Αξιόλογο είναι επίσης το φιλανθρωπικό του έργο.
Η αντικαπνιστική του εκστρατεία και το φιλανθρωπικό του έργο
Ο κ. Μπεχράκης:
• είναι ο βασικός χρηματοδότης της αντικαπνιστικής εκστρατείας στην Ελλάδα
• χρηματοδοτεί ακόμα την αντικαρκινική έρευνα
• έχει δώσει υποτροφίες σε περισσότερους από 40 γιατρούς για μετεκπαίδευση σε μεγάλα νοσοκομεία των ΗΠΑ.
• χορήγησε 1,8 εκατομμύρια στο Harvard προκειμένου να μελετήσει τις επιπτώσεις του καπνίσματος στην υγεία των Ελλήνων και το εθνικό σύστημα υγείας.
«Κάθε χρόνο προγραμματίζω και πηγαίνω σε διαφορετικά μέρη της Ελλάδος και μιλώ στα παιδιά για τους κινδύνους από το κάπνισμα. Εδώ και 10 με 15 χρόνια τα τσιγάρα δεν είναι όμοια με εκείνα που συνήθιζαν να πουλούν, αλλά προσθέτουν χημικά στον καπνό ώστε να καίγονται πιο γρήγορα και επίσης να κάνουν τους ανθρώπους εξαρτώμενους από αυτά», τόνισε ο Έλληνας φαρμακοποιός.
Το «μυστικό» της επιτυχίας του
«Πρέπει να ξέρεις τη δουλειά που κάνεις καλύτερα από τους άλλους. Και ιδιαίτερα στον τομέα μας πρέπει να ασχοληθείς με φάρμακα που οι μεγάλες εταιρείες δεν έχουν ως προτεραιότητα.
Οι μεγάλες εταιρείες έχουν στόχο να βγάλουν πολλά χρήματα προωθώντας πολύπλοκα σκευάσματα. Αντίθετα, εγώ είχα ως στόχο τα φάρμακα που κάνουν μικρότερους τζίρους και δεν είναι ανταγωνιστικά με τις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες.», τόνισε ο Έλληνας φαρμακοποιός.
Η συμβουλή του προς νέους επιχειρηματίες
«Πιστεύω ότι υπάρχει και μια βασική αρχή που όταν ασχολείσαι με τις επιχειρήσεις δεν πρέπει να την ξεχνάς: Όταν βγάζεις ένα δολάριο, δεν σπαταλάς ένα δολάριο. Σπαταλάς λιγότερα. Αλλιώς δεν θα πετύχεις ποτέ…», είπε ο 84χρονος σε συνέντευξή του.
Τι απολαμβάνει να κάνει στη ζωή του
Σήμερα ο κ. Γιώργος Μπεχράκης απολαμβάνει να περνά όσο γίνεται περισσότερες ώρες με τη γυναίκα του και τα εννέα εγγόνια του, ενώ έχει αφήσει τους… πονοκεφάλους της φαρμακοβιομηχανίας και της «αυτοκρατορίας» που έχει χτίσει στα τέσσερα παιδιά του, για να συνεχίσουν στα δικά του πετυχημένα βήματα.
[πηγή]