Στην ανατολική άκρη των Ιμαλαΐων, ανάμεσα στην Ινδία και το Θιβέτ, βρίσκεται το μικροσκοπικό έθνος Ντρουκ Γιούλ, γνωστότερο ως Μπουτάν.
Στην τοπική γλώσσα το όνομα του σημαίνει «η γη του δράκου των κεραυνών», που παραπέμπει στις βίαιες καταιγίδες που χτυπάνε τις δύσβατες κορυφές των βουνών και πλημμυρίζουν τις καταπράσινες κοιλάδες.
Σοβαρά υπερήφανο και προστατεύοντας τις παραδόσεις του, το Μπουτάν είναι κλειστό απέναντι στις εξωτερικές επιρροές εδώ και αιώνες.
Το έθνος άνοιξε μόνο τις πόρτες του στον τουρισμό στη δεκαετία του 1970 και αποφάσισε να υιοθετήσει μια μοναδική προσέγγιση για την «δυτικοποίηση», δημιουργώντας μια έννοια που είναι γνωστή ως «συντελεστής ακαθάριστης εθνικής ευτυχίας».
Μην ξεγελιέστε από το όνομα. Αυτό δεν είναι μόνο μια μονάδα μέτρησης για το πόσο οι άνθρωποι εκεί χαμογελούν και γελούν.
Πρόκειται για μια ολιστική προσέγγιση της βιώσιμης ανάπτυξης, η οποία δίνει τόσο μεγάλο βάρος στην ανθρώπινη ευημερία όσο και στον πλούτο.