Ο επιτυχημένος επικοινωνιακός μηχανισμός του Μαξίμου επί Μητσοτάκη απέτυχε πολλάκις με τη διαχείριση της πολιτικής κρίσης με αφορμή την υπόθεση Λιγνάδη και επίκεντρο τη Λίνα Μενδώνη.
Στο επιτελείο του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη ευελπιστούν ότι μετά τη συζήτηση στη Βουλή την περασμένη Πέμπτη η πολιτική ένταση όσον αφορά στην υπόθεση Λιγνάδη και με επίκεντρο την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, θα εκτονωθεί.
Ως προς αυτό ποντάρουν και στην… πολύτιμη βοήθεια στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Παύλος Πολάκης, τον οποίο ο πρωθυπουργός χρεώνει προσωπικά στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα.
Το Μαξίμου θεωρεί εξάλλου ότι ως προς την αντιστροφή των πολιτικών εντυπώσεων αρκεί η παραδοχή δια της αναπληρώτριας κυβερνητικής εκπροσώπου Αριστοτελίας Πελώνη για επικοινωνιακό φάουλ της υπουργού Πολιτισμού στη συνέντευξη τύπου, το οποίο όμως δε συνιστά λόγο αποπομπής.
Όμως ο -σε γενικές γραμμές επιτυχημένος και ισχυρός- επικοινωνιακός μηχανισμός του Μαξίμου έκανε πολλαπλά επικοινωνιακά φάουλ όσον αφορά στους πολιτικούς χειρισμούς. Στο “επιτελικό κράτος” άλλωστε κανένας υπουργός δε λειτουργεί αυτόνομα και εάν κάποιος το πράξει, το άδειασμα είναι άμεσο και οι συνέπειες βαριές.
Είναι προφανές επομένως ότι οι χειρισμοί της κ. Μενδώνη ήταν εξαρχής εν γνώσει του Μαξίμου, όταν ακόμη το υπουργείο Πολιτισμού διέψευδε τις πληροφορίες πως είχε ζητηθεί η παραίτηση Λιγνάδη αλλά και όταν τελικώς ο πρώην πλέον καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου παραιτήθηκε μετά το πρώτο δημοσίευμα που τον φωτογράφιζε ξεκάθαρα, όμως η υπουργός Πολιτισμού επέμενε για λασπολογία με το επιχείρημα πως δεν υπήρχαν επώνυμες καταγγελίες.
Εξάλλου, η κυβέρνηση έχει και δια στόματος του πρωθυπουργού πλέον στη Βουλή, καλύψει την υπουργό Πολιτισμού, για όλους τους χειρισμούς της. Η δε οδηγία του κ.Μητσοτάκη προς τα μέλη της κυβέρνησης στο υπουργικό συμβούλιο ήταν σαφής: “Στηρίξτε όλοι τη Λίνα”. Ενώ την Πέμπτη στη Βουλή ξεκαθάρισε πως αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη για την παραμονή της υπουργού Πολιτισμού στην κυβέρνηση.
Και παρότι η κυβέρνηση διαπιστώνοντας τις αντιδράσεις για το περιεχόμενο της συνέντευξης τύπου της κ.Μενδώνη, επιχείρησε να διαχωρίσει τη θέση της, ρίχνοντας το επικοινωνιακό φταίξιμο στην υπουργό Πολιτισμού, όπως έχει γράψει το News 24/7 η “γραμμή” της συνέντευξης τύπου ήταν όχι απλά εν γνώσει, αλλά κατά εντολή του Μαξίμου. Και αυτό καθώς διαπιστώθηκε ότι είχε φτάσει στη Δικαιοσύνη και θα ερχόταν και στη δημοσιότητα, επώνυμη καταγγελία σε βάρος του κ. Λιγνάδη για υπόθεση που δεν έχει παραγραφεί.
Το μεγαλύτερο πολιτικό αγκάθι που εξακολουθεί και παραμένει για το Μαξίμου, είναι τελικά ποιος επέλεξε τον κ. Λιγνάδη για τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή.
Η κ. Μενδώνη είχε αναφέρει στην περίφημη συνέντευξη τύπου ότι εκείνη γνώρισε τον κ. Λιγνάδη τρεις ημέρες πριν το διορισμό του, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η εκλογή δεν ήταν δική της. Ο πρωθυπουργός στη Βουλή πάντως δήλωσε ότι η κ.Μενδώνη επέλεξε τον κ.Λιγνάδη, υποστηρίζοντας πάντως ότι αυτό δεν είναι μεμπτό.
Είναι βέβαιο δε ότι η αντιπολίτευση θα αξιοποιήσει πολιτικά το γεγονός ότι ο συνήγορος του κ. Λιγνάδη, Αλέξης Κούγιας, “πατάει” πάνω στη γραμμή που χάραξαν για την υπεράσπιση της κ. Μενδώνη το Μαξίμου και υπουργοί όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης περί επιθέσεων στην υπουργό Πολιτισμού λόγω πχ της επένδυσης στο Ελληνικό, χρησιμοποιώντας τα ίδια επιχειρήματα στην υπεράσπιση του πελάτη του.
Αλλά και η επιχειρηματολογία της υπεράσπισης Λιγνάδη περί επιθέσεων που δέχεται επειδή… δεν είναι αριστερός, καθώς χρωματίζει και πάλι πολιτικά την υπόθεση, που η κυβέρνηση θέλει να αποκομματικοποιεί.