Κοιτάζω τις κυκλοφορίες των εφημερίδων και αναρωτιέμαι πόσες θα κυκλοφορούν σε δύο χρόνια.
Οκ ξέρω…. Δεν τις εμπιστεύεστε. Όμως αν πιστεύετε ότι η λύση είναι να μην υπάρχει έντυπος.. τύπος, ότι αρκούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή τα διάφορα site όπου ο καθείς γράφει το δικό του και μεταδίδει ότι του καπνίσει, τότε κάνετε τραγικό λάθος.

Η δημοσιογραφία, τα έντυπα με άποψη είναι το Α και το Ω της δημοκρατίας.
Χωρίς αυτά οι κυβερνήσεις είναι χωρίς έλεγχο. Κάνουν ότι θέλουν.
Τα φασιστικά καθεστώτα ήταν αυτά που έδειξαν το δρόμο ελέγχοντας πρώτα απ’ όλα το τύπο της εποχής.

Στη χώρα μας λίγο πολύ ξέρετε τι έγινε με το πρόσχημα της πανδημίας.
Όμως ακόμη και σε έντυπα που εισέπραξαν χρήματα της λίστας Πέτσα θα βρείτε διαφορετικές φωνές. Λίγες; Λίγες

Αλλά δεν είναι και όλες οι εφημερίδες το ίδιο ε;
Οι αναγνώστες είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της έντυπης υπεύθυνης δημοσιογραφίας. Γιατί και η ενημέρωση για να ζήσει έχει ανάγκη από χρήματα. Αλλιώς ξεπουλιέται.

Κώστας Μανιμανάκης (Εφημερίδα των Συντακτών)