Τι είδα στο Προεδρικό Μέγαρο Η δεξίωση για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας αντανακλούσε το ύφος της Προέδρου. Λιτή, σύγχρονη, με σεβασμό στην παράδοση και άνοιγμα προς το καινούργιο. Και ως συνήθως, επρόκειτο για μία εκδήλωση κατά την οποία μπορείς να χαζέψεις αρκετά, αλλά δεν πρόκειται να μάθεις και τίποτα. Για αυτό και μπορείς να την προσεγγίσεις με life style διάθεση.
Δεν μπορείς να μάθεις καινούργια κόλπα σε ένα γέρικο σκυλί -έτσι δεν λένε; Και στην ηλικία μου είναι δύσκολο να μάθεις να δένεις γραβάτα. Αλλά για κάτι τέτοια υπάρχουν οι φίλοι. Να σου δανείσουν και να σου δέσουν την ωραία τους γραβάτα. Ήταν, που λέτε, η δεύτερη φορά στη ζωή μου που φόρεσα γραβάτα, αν εξαιρέσουμε τη στολή εξόδου στον Στρατό. Και η δεύτερη φορά που πήγα σε δεξίωση για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Ε, αυτή τη φορά είπα να τη δω από life style γωνία.
Για την καλή μου φίλη και συνάδελφο Νίκη Λυμπεράκη ήταν η πρώτη φορά. Και έτσι όπως μας είχε καταλάβει το τρακ του πρωτάρη, αποφασίσαμε να είμαστε τυπικοί και προσεκτικοί. Η πρόσκληση έλεγε ότι το πέρας της προσελεύσεως ορίζεται στις 19:30. Στις 19:10 σταθήκαμε στην είσοδο του Προεδρικού Μεγάρου. Και στις 20:00 να πηγαίναμε, δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Δείξαμε τις προσκλήσεις μας, έγινε διασταύρωση με τη λίστα και εν συνεχεία μας ζητήθηκαν τα πιστοποιητικά εμβολιασμού. Και έτσι βαδίσαμε το μονοπάτι που ακολουθούν οι υπουργοί για την ορκωμοσία τους, το οποίο διατρέχει όλη την πρόσοψη του Μεγάρου, οδηγώντας στη μαρμάρινη σκάλα, στον «Εφιάλτη στον δρόμο με τους τσολιάδες» για όλες τις κυρίες με τακούνια. Είναι μία πολύ αμήχανη κάθοδος, εκτός και αν είσαι συνηθισμένος σε αυτά. Και στα τακούνια και στα μάρμαρα και στις κάμερες που βρίσκονται στο τέλος της σκάλας, στην αρχή του κήπου. Διότι όλο αυτό έχει κάτι από red carpet, χωρίς το χαλί, αλλά με τσολιάδες που στέκονται, τα παλικάρια, κατά μήκος της σκάλας. Ευτυχώς υπάρχει η μάσκα για να σε σώσει αν έχεις πρόβλημα με αυτά. Θα δεις και κανένα γνωστό σου φωτορεπόρτερ και τα κρίσιμα δευτερόλεπτα θα περάσουν εύκολα. Μετά έχεις μπει στον κήπο.
Το set up της δεξίωσης σου επιτρέπει να εκφράσεις χωρίς ενοχές το ένστικτο της αδιάκριτης παρατήρησης. Από τη στιγμή που είσαι μέσα στον κήπο, δεν έχεις άλλη επιλογή από το να κοιτάζεις προς τη σκάλα, παρατηρώντας αυτούς που κατεβαίνουν. Είναι αυτό που συζητούν όλοι, τουλάχιστον στην αρχή, μέσα από τα δόντια τους ή πίσω από τη μάσκα τους. Κοινώς κάθεσαι και κάνεις χάζι τα πολιτικά και καλλιτεχνικά celebrities που κατεβαίνουν τη σκάλα και για να είμαι ειλικρινής, πρωτίστως τις κυρίες για τις ενδυματολογικές τους επιλογές. Ας πούμε είδα μία κυρία με ένα φόρεμα που αποκάλυπτε σχεδόν όλη την πλάτη της. Αν η είσοδος δεν ήταν με προσκλήσεις, θα έλεγα ότι η γυναίκα για αλλού πήγαινε και μπήκε κατά λάθος. Γενικώς δεν υπήρξαν παρουσίες που να προκάλεσαν έντονες συζητήσεις όπως συνέβαινε τις προηγούμενες χρονιές. Μία κυρία με πορτοκαλί φόρμα θύμιζε κάπως κρατούμενο στο Γκουαντάναμο, αλλά εντάξει, ήταν μία ανεκτή εκκεντρικότητα.
Και επειδή δεν είναι πρέπον να αναφερθώ σε συναδέλφους, θα σας έλεγα ότι ξεχώρισα δύο κυρίες. Τη Φώφη Γεννηματά και τη Σμαράγα Καρύδη. Η Φώφη ήταν talk of the event για το αδυνάτισμα και την κομψότητά της. Η Σμαράγδα απλώς έλαμπε με το χαμόγελο και την αύρα της, συνοδευόμενη από την κομψότερη και ωραιότερη ανδρική παρουσία της βραδιάς, τον Χρήστο Λούλη. Κατά τα λοιπά, κρυφάκουσα, αδιακρίτως, κάποιες κυρίες να παραπονιούνται για το πρόβλημα που προκαλεί η βύθιση του τακουνιού στο γκαζόν. Ομολογώ ότι δεν το είχα σκεφτεί ποτέ. Αυτά για να ξεμπερδεύουμε από τα στιλιστικά γιατί δεν είναι και το δυνατό μου σημείο.
Εδώ και χρόνια έχει καταργηθεί ο μπουφές, εξέλιξη που θεωρώ κατάκτηση αισθητικής διότι, φαντάζομαι, το θέαμα θα ήταν απογοητευτικό. Σερβίρονται μόνο κάτι κοκτέιλ που αδυνατώ να προσδιορίσω ως αδαής και κρασί. Πήρα κάτι πράσινο κυρίως επειδή το να κρατάς ποτήρι σου επέτρεπε να αφαιρείς τη μάσκα, κάτι που, ομολογώ, το έκανα με ανακούφιση.
Παρακολουθώντας διάφορα πηγαδάκια, οφείλω να σας πω ότι δεν άκουσα και κάτι το ενδιαφέρον. Ολοι για διακοπές και εμβόλια συζητούσαν, το επιβεβαίωσαν και οι πολιτικοί αρχηγοί που έκαναν ακριβώς το ίδιο. Το κλίμα ανάμεσα τους ήταν χαλαρό και μοιράστηκαν κοινό προβληματισμό για την πορεία των εμβολιασμών, συνεχίζοντας με τα των διακοπών. Τα τυπικά και τα αυτονόητα. Η Πρόεδρος είπε, ως συνήθως, το ορθόν μπροστά στο μικρόφωνο, συνομίλησε με αρκετούς από τους καλεσμένους, στάθηκε ιδιαίτερα στους γιατρούς και στους αντιστασιακούς.
Η καλλιτεχνική επένδυση της βραδιάς ήταν από τα Μουσικά Σύνολα της ΕΡΤ με επιλογές βασισμένες στην εθνική μας παράδοση. Είναι ωραίο να γυρίζεις στους κήπους του Προεδρικού, να κρατάς το κοκτέιλ σου υπό τον σκοπό του «Ένα νερό κυρά Βαγγελιώ». Και του χρόνου.
Toυ Κώστα Γιαννακίδη από το Protagon.gr