Η 52χρονη ρωσόφωνη γυναίκα, της οποίας το ματωμένο πρόσωπο έγινε η εμβληματική εικόνα του πολέμου στην Ουκρανία, κατηγόρησε τον Βλαντιμίρ Πούτιν για σφαγή, καλώντας παράλληλα να σταματήσει το μακελειό, προτού μείνουν ορφανά περισσότερα παιδιά και οι μητέρες χάσουν τα μωρά τους
Η θαρραλέα Olena Kurilo απεικονίστηκε έξω από το σπίτι της σε μια εικόνα που συνοψίζει τη φρίκη μιας σύγκρουσης στην οποία έχουν πεθάνει χιλιάδες άνθρωποι.
Σε συνέντευξη που έδωσε στην Daily Mail, είπε πως εξακολουθεί να έχει γυαλί μέσα στο δέρμα και τα μάτια της και φοβάται για την όρασή της επειδή δεν υπάρχει διαθέσιμη ιατρική βοήθεια.
Αλλά η κατά το ήμισυ Ρωσίδα, μητέρα ενός παιδιού, νηπιαγωγός, λέει πως παραλίγο να σκοτωθεί και παρακαλεί τον Πούτιν να σταματήσει τον πόλεμο και να πάρει τα στρατεύματά του στο σπίτι.
Πριν από δύο χρόνια, η Olena παραλίγο να πεθάνει όταν ένα στρατιωτικό αεροπλάνο κατέβηκε σε απόσταση αναπνοής από το διαμέρισμά της, σκοτώνοντας 26 άτομα.
Είπε: «Αφού ο Πούτιν έκανε τη δήλωσή του για την αναγνώριση των LPR [Λαϊκή Δημοκρατία του Λουχάνσκ] και DPR [Λαϊκή Δημοκρατία του Ντόνετσκ], παρακολουθήσαμε προσεκτικά την κατάσταση.
«Ποτέ δεν πιστεύαμε ότι θα γινόταν πόλεμος»
«Σκεφτήκαμε ότι κάποια κοινή λογική ήταν ακόμα εκεί για να διαπραγματευτούμε. Ποτέ δεν πιστεύαμε ότι θα γινόταν πόλεμος. Ποτέ στη ζωή μου δεν σκέφτηκα ότι θα κοιτούσα τον θάνατο κατάματα και θα έβλεπα πόλεμο. Δεν θα μπορούσα ποτέ να το φανταστώ ακόμα και στους χειρότερους εφιάλτες ».
Το ότι χτυπήθηκε από ρωσικό πλήγμα είναι οδυνηρό για εκείνη. Είναι μισή Ρωσίδα, μέσω της μητέρας της. «Μιλάω καλά ουκρανικά, αλλά τα ρωσικά είναι πιο οικεία», είπε η Olena.
«Περίπου το 70% των ανθρώπων στην περιοχή μας μιλάει [κυρίως] ρωσικά. Λατρεύω επίσης την ουκρανική γλώσσα. Έχω ρωσικό αίμα μέσα μου, αλλά κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι τα πράγματα θα ήταν έτσι. Όλοι πίστευαν ότι το άτομο [ο Πούτιν] θα σταματούσε με κάποιο τρόπο να αναγνωρίζει το LPR και το DPR», αναφέρει.
Η συγκλονιστική περιγραφή της έκρηξης
Η Olena ξαναέζησε τη φρίκη μιας επίθεσης που είδε το αγωνιώδες, ματωμένο πρόσωπό της σε πρωτοσέλιδα σε όλο τον κόσμο. «Όλο αυτό αποδείχτηκε ένα τεράστιο σοκ για εμάς», είπε η Olena.
«Ήμουν μόνη στο σπίτι. Ο σύζυγός μου Νικολάι πήγε στο πρατήριο καυσίμων σε περίπτωση που έπρεπε να μεταναστεύσουμε, επομένως δεν ήταν στο σπίτι κατά τη διάρκεια της έκρηξης. Μου είπε να ετοιμάσω τα έγγραφα και τα υπάρχοντά μας, για να με πάρει και να πάμε γρήγορα κάπου γιατί βρισκόμασταν στο επίκεντρο, κοντά στο στρατιωτικό αεροδρόμιο και σε μια στρατιωτική μονάδα 300 μέτρα μακριά».
Όπως λέει, είναι πεπεισμένη ότι «ένα θαύμα» έσωσε τον σύζυγό της, 54 ετών, επειδή του έσκασε το λάστιχο καθώς επέστρεφε.
«Η έκρηξη ήταν στην πρώτη είσοδο. Μένουμε στην τρίτη είσοδο, στον δεύτερο όροφο. Το επίκεντρο της έκρηξης ήταν 20-25 μέτρα από εμάς. Ήταν ένας πύραυλος. Σώθηκε από θαύμα ο σύζυγός μου, τα 15 λεπτά που καθυστέρησε».
Η Όλενα όρμησε έξω για να ξεφύγει. «Αλλά είδα τον καπνό και επέστρεψα, νομίζοντας ότι δεν θα πυροβολήσουν στο ίδιο μέρος για δεύτερη φορά – είναι μία στο εκατομμύριο πιθανότητες. Μάζεψα τα έγγραφά μου, μάζεψα μερικά τιμαλφή, ούτε υπολογιστές, ούτε συσκευές ή συσκευές. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα γινόταν έκρηξη. Έχουμε ένα διαμέρισμα δύο δωματίων. Δεν ξέρω γιατί, αλλά κάθισα στον καναπέ της κρεβατοκάμαρας. Και μετά… Ακούστηκε ένα μπαμ, μια έκρηξη ».
«Κατάφερα να καλυφθώ λίγο, δεν ξέρω από ποιο θαύμα επιβίωσα. Όλα σε κλάσματα δευτερολέπτου. Η πρώτη μου σκέψη ήταν «δεν είμαι έτοιμη να πεθάνω ακόμα». Και μετά νεκρική σιωπή. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα ακούστηκαν κραυγές, υπήρχαν νεκροί. Στην διπλανή είσοδο, η μητέρα ενός παιδιού πήδηξε έξω φωνάζοντας: «Πώς θα ζήσω; Το παιδί μου σκοτώθηκε». Το κορίτσι ήταν 12 ετών».
«Είχα την αίσθηση ότι τα ονειρευόμουν όλα»
«Είχα την αίσθηση ότι τα ονειρευόμουν όλα. Έγινε κάτι που δεν μπορεί να συμβεί. Δεν χωρούσε στο κεφάλι μου. Τραυματίστηκα άσχημα από μικρά θραύσματα γυαλιού, είναι μικρά σαν σκόνη. Υπήρχαν πολλές μικρές πληγές στο πρόσωπο, δύο πιο βαθιές, στο χείλος. Θραύσματα χτύπησαν τα μάτια μου. Το δεξί μου μάτι τώρα δεν βλέπει καθόλου. Τώρα είναι εντελώς πρησμένο από αίμα. Είναι μαυρισμένο, αλλά δεν υπάρχει οφθαλμίατρος στην πόλη, και κανείς δεν θα φροντίσει το μάτι μου», σημείωσε.
«Έτρεξα στο δρόμο σε κατάσταση σοκ, προσπάθησα να σταματήσω την αιμορραγία με ό,τι είχα στο χέρι – το σακάκι και το πουκάμισό μου».
Η Olena είπε ότι «σε αυτή την κατάσταση, δεν αισθάνεσαι πόνο, αλλά καταλαβαίνεις ότι το αίμα πρέπει να σταματήσει.Υπάρχει αίμα στους τοίχους του διαμερίσματος, κάποια αντικείμενα είχαν μείνει ανέπαφα στην ντουλάπα. Όταν βγήκα έξω, περίπου 25 λεπτά μετά την έκρηξη, είδα ένα ασθενοφόρο. Μου έδεσαν λίγο το κεφάλι και μετά οι δημοσιογράφοι άρχισαν να με φωτογραφίζουν».
«Κανείς δεν ήθελε πόλεμο. Παρακολούθησα τη ρωσική κρατική τηλεόραση και λένε συνεχώς ότι η Ουκρανία θέλει να επιτεθεί στη Ρωσία. Αυτή είναι μια τέτοια ανοησία. Δεν είμαι πολιτικοποιημένος άνθρωπος, αλλά αγαπώ τη γη μου. Λατρεύω τον τόπο όπου γεννήθηκα, έχουμε πολύ καλούς, ευγενικούς ανθρώπους εδώ στην Ουκρανία. Δεν ξέρω κανέναν που θα ήθελε να πάει σε πόλεμο με τη Ρωσία. Κανένας δεν πίστευε ότι ο Πούτιν θα μπορούσε να το κάνει αυτό. Καταλαβαίνω ότι είμαστε πιόνια στο παιχνίδι μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών. Είμαστε διαπραγματευτικό χαρτί, αλλά ο κόσμος έχει ανατραπεί», τονίζει.