Τα ρωσικά στρατεύματα έχουν καταλάβει τον πυρηνικό σταθμό του Τσερνομπίλ, ο οποίος εξακολουθεί να περιέχει πυρηνικά απόβλητα που θα μπορούσαν να αποτελέσουν απειλή για τη γύρω περιοχή. Τι θα συνέβαινε λοιπόν αν βομβαρδιζόταν η περιοχή;

«Οι υπερασπιστές μας δίνουν τη ζωή τους για να μην επαναληφθεί η τραγωδία του 1986», έγραψε στο Twitter ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι λίγες ώρες πριν από την κατάληψη του εργοστασίου χθες (25/2). «Πρόκειται για μια κήρυξη πολέμου εναντίον ολόκληρης της Ευρώπης», πρόσθεσε.

Russian occupation forces are trying to seize the #Chornobyl_NPP. Our defenders are giving their lives so that the tragedy of 1986 will not be repeated. Reported this to @SwedishPM. This is a declaration of war against the whole of Europe.

— Володимир Зеленський (@ZelenskyyUa) February 24, 2022

Advertisement

Στο Τσερνομπίλ λειτουργούν τέσσερις πυρηνικοί αντιδραστήρες, τρεις από τους οποίους έχουν τεθεί εκτός λειτουργίας. Ο τέταρτος ήταν η πηγή της ιστορικής έκρηξης το 1986. Αυτός ο αντιδραστήρας προστατεύεται τώρα από μια ατσάλινη «σαρκοφάγο» από σκυρόδεμα και ένα νέο εξωτερικό κέλυφος 32.000 τόνων. Επιπλέον, τα αναλωμένα πυρηνικά καύσιμα από τους άλλους αντιδραστήρες εξακολουθούν να αποθηκεύονται στον χώρο, μαζί με ραδιενεργά απόβλητα από μολυσμένο εξοπλισμό.

Παρόλο που ο αντιδραστήρας είναι καλυμμένος, η ραδιενέργεια έχει μολύνει ολόκληρη την περιοχή. Στην πραγματικότητα, δεκάδες ραδιενεργά στοιχεία εκτοξεύτηκαν στον αέρα κατά τη διάρκεια της τήξης, με μερικά από αυτά να θεωρούνται τα πιο επικίνδυνα, συμπεριλαμβανομένων των ισοτόπων ιωδίου 131, στροντίου 90, καισίου 134 και καισίου 137. Τα ισότοπα στροντίου και καισίου έχουν αρκετά μεγάλο χρόνο ημιζωής ώστε να παραμένουν ακόμη στην περιοχή, σύμφωνα με τη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας.

Όπως αναφέρει το Live Science, ορισμένα δημόσια πρόσωπα έχουν εκφράσει φόβους ότι οποιοσδήποτε μελλοντικός βομβαρδισμός αυτών των περιοχών θα μπορούσε να εξαπλώσει το ραδιενεργό υλικό πολύ πέρα από τη ζώνη αποκλεισμού του Τσερνομπίλ, ακόμη και σε γειτονικές χώρες.

Το πρωί της Πέμπτης (24/2), ο Άντον Χερασένκο, σύμβουλος και πρώην αναπληρωτής υπουργός στο ουκρανικό υπουργείο Εσωτερικών, έγραψε στο Facebook: «Εάν ως αποτέλεσμα των χτυπημάτων του πυροβολικού των κατακτητών καταστραφεί η εγκατάσταση αποθήκευσης πυρηνικών αποβλήτων, η ραδιενεργή σκόνη μπορεί να καλύψει τα εδάφη της Ουκρανίας, της Λευκορωσίας και των χωρών της ΕΕ».

Ωστόσο η πραγματικότητα μπορεί να μην είναι τόσο τρομακτική, σύμφωνα με τον Έντουιν Λάιμαν, διευθυντή ασφάλειας πυρηνικής ενέργειας στην Ένωση Ανησυχούντων  Επιστημόνων ( Union of Concerned Scientists). «Ακόμα και αν υπάρξει ένας ακούσιος βομβαρδισμός αυτής της δομής, νομίζω ότι θα χρειαζόταν κάτι περισσότερο από αυτό για να κινητοποιηθεί μια σημαντική ποσότητα ραδιενεργού υλικού», δήλωσε στο Live Science.

«Μου είναι δύσκολο να φανταστώ τέτοιου είδους συνέπειες», πρόσθεσε.

Τα αναλωμένα καύσιμα, ή τα ραδιενεργά στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν για την τροφοδοσία του σταθμού παραγωγής ενέργειας, συνεχίζουν να διασπώνται σε πιο σταθερά στοιχεία και, με τον τρόπο αυτό, συνεχίζουν να απελευθερώνουν θερμότητα, σύμφωνα με τον επιστήμονα.

«Η πιο σοβαρή ανησυχία είναι η υγρή αποθήκευση των αναλωμένων πυρηνικών καυσίμων, επειδή αυτή είναι πιθανώς η πιο συγκεντρωμένη ποσότητα ραδιενεργού υλικού στο χώρο του εργοστασίου», εξήγησε ο επιστήμονας.

«Γενικά, τα αναλωμένα πυρηνικά καύσιμα εξακολουθούν να έχουν θερμότητα αποσύνθεσης. Έτσι, αν τα καύσιμα είναι αποθηκευμένα σε δεξαμενές, θα πρέπει να υπάρχει κάποιος τρόπος απομάκρυνσης αυτής της θερμότητας», πρόσθεσε

Αυτό το καύσιμο ψύχεται εδώ και τουλάχιστον δύο δεκαετίες για αυτό και η θερμότητα αποσύνθεσης δεν είναι τόσο σημαντική, είπε ο Λάιμαν.

«Αλλά και πάλι, αν υπάρξει διακοπή της ψύξης ή παραβίαση της δεξαμενής που οδηγήσει σε αποστράγγιση του νερού, τότε αυτό το καύσιμο μπορεί ενδεχομένως να θερμανθεί και να καεί. Αυτή είναι ίσως η μεγαλύτερη απειλή», πρόσθεσε.

Η καύση αυτή θα μπορούσε να διαρκέσει ημέρες ή και εβδομάδες.

Όπως αναφέρει το Live Science, μια πιο πρόσφατη ανησυχία αφορά την αύξηση των επιπέδων ραδιενέργειας γύρω από τις εγκαταστάσεις, η οποία πιθανότατα προέρχεται από τη ραδιενεργή σκόνη που εκτοξεύεται από τα στρατιωτικά οχήματα. Όμως ο τύπος της σκόνης και οι δόσεις ακτινοβολίας που μετρούνται, υποδηλώνουν ότι ούτε αυτό μπορεί να αποτελεί μεγάλη απειλή, σύμφωνα με τον Λάιμαν.

«Επομένως, πρόκειται πιθανώς για βαρύτερα σωματίδια χώματος που δεν διασκορπίζονται πολύ μακριά». Το πιο πιθανό, πρόσθεσε, είναι να προκαλέσει προσωρινή αύξηση των επιπέδων ακτινοβολίας και τα δεδομένα θα δείξουν αν αυτό ισχύει.

Αλλά ακόμη και μια τέτοια προσωρινή αύξηση μπορεί να μην αποτελέσει κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία, πρόσθεσε.

«Τα ποσοστά ραδιενέργειας που βρίσκουν δεν είναι τόσο πολύ μεγαλύτερα από τα συνήθη σε αυτή την περιοχή, τα οποία, ομολογουμένως, είναι πιθανώς περίπου εκατονταπλάσια από τη δόση ακτινοβολίας υποβάθρου οπουδήποτε αλλού στον κόσμο», εξήγησε ο Λάιμαν.

Παρ’ όλα αυτά, ο Λάιμαν πιστεύει ότι το γεγονός αυτό δείχνει ότι τα σχέδια για την πυρηνική ενέργεια θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη το ενδεχόμενο πολέμου.

«Το ενδεχόμενο οι πυρηνικοί σταθμοί παραγωγής ενέργειας να γίνουν στόχοι εν καιρώ πολέμου είναι κάτι που πρέπει πραγματικά να ληφθεί υπόψη, ειδικά όταν μιλούν για την επέκταση της πυρηνικής ενέργειας σε ασταθή μέρη του κόσμου», προειδοποίησε ο επιστήμονας.