Ήταν εξ αρχή σαφές σε κάθε μυημένο στην πολιτική πως ο πρωθυπουργός δεν πρότεινε τη συζήτηση στη Βουλή για το Ουκρανικό την Τρίτη τόσο για τη διαμόρφωση μια κοινής στάσης των πολιτικών δυνάμεων της χώρας όσο για να «εκθέσει» την αξιωματική αντιπολίτευση.
Η ομιλία Τσίπρα δεν του επέτρεψε κάτι τέτοιο, οπότε η συζήτηση χρησιμοποιήθηκε κυρίως για τη διαμόρφωση κλίματος και μετώπων ενόψει των εκλογών, όποτε και αν αυτές διεξαχθούν.
Ο πρωθυπουργός:
Πρώτον, με τους εξοπλισμούς, το «μη διάλογο» με την Τουρκία και θέτοντας τη χώρα στην εμποροσθοφυλακή της Δύσης στο Ουκρανικό, συνεχίζει να κρατά την ακροδεξιά στο «μαντρί». Και βεβαίως δεν αναφερόμαστε στην «ρωσόφιλη» ακροδεξιά, η οποία θεωρείται ανεπαρκές μέγεθος και χωρίς ηγέτη- άρα και ακίνδυνη για τη Νέα Δημοκρατία.
Δεύτερον, επιχειρεί να ανασυγκροτήσει το «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» μέτωπο, όχι μόνο με προσωπικότητες με τις οποίες οι σχέσεις του διαταράχτηκαν (πχ Ευάγγελος Βενιζέλος), αλλά και με την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, η οποία συντάχτηκε με το μέγαρο Μαξίμου στην αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία -αν και ομνύει στις πολιτικές του Ανδρέα Παπανδρέου. Δεν είναι τυχαίο, που μετά τον Ανδρέα Λοβέρδο δυο μέρες πριν, ήταν ο ίδιος ο Νίκος Ανδρουλάκης που με δήλωσή του μετά τη συζήτηση στη Βουλή απάντησε στον …ΣΥΡΙΖΑ!
Τρίτον, με το δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν», απευθύνεται στην παραδοσιακή βάση της παράταξής του, μέρος της οποίας ασκεί έντονη κριτική στη διακυβέρνησή του και –όπως δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις- λαμβάνει αποστάσεις από τη σημερινή ΝΔ. Να θυμίσουμε όμως πως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, παράλληλα με το «ανήκομεν εις την Δύσιν» έκανε ανοίγματα προς άλλες χώρες (πχ στη Σοβιετική Ένωση, με επίσκεψη στη Μόσχα, που για τον «εθνικό κορμό» της εποχής ήταν κάτι …αδιανόητο!).
Τέταρτον, συνεχίζει να αξιοποιεί άστοχες τοποθετήσεις στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ώστε να κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ –πιο προσεκτικά ο ίδιος, πιο ευθέως βουλευτές του) περίπου ως δύναμη «μειωμένης εθνικής ευαισθησίας», για να μην πούμε και …προδοσίας!
Πέμπτον, επιχειρεί να εμφανιστεί ως η μοναδική πολιτική δύναμη που μπορεί να εγγυηθεί τη σταθερότητα στη χώρα, σε μια εποχή μάλιστα που η κατάσταση στον περίγυρο και στον κόσμο …σκουραίνει όλο και περισσότερο! Για το λόγο αυτό, μάλιστα, φροντίζει να αθροίζει μαζί την αξιωματική αντιπολίτευση με το ΚΚΕ και, κυρίως, με τον Γιάνη Βαρουφάκη, τον οποίο και απαξιώνει συνεχώς, ώστε η αυτοδυναμία της ΝΔ να φαντάζει ως η μοναδική σταθερή λύση..
Μην αμφιβάλλετε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην ίδια γραμμή θα κινηθεί και στο μέλλον-και μάλιστα με μεγαλύτερη ένταση.