Ακριβώς έναν χρόνο μετά τη στυγερή δολοφονία της Καρολάιν, ο σύζυγός της και ομολογίαν δολοφόνος της, Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, ανέβηκε στο βήμα για να εξηγήσει σε δικαστές και ενόρκους τι τον οδήγησε στην αποτρόπαια πράξη του.
Ο καθ’ ομολογίαν συζυγοκτόνος, στην αρχή της απολογίας του, είπε: «Για αυτό που εξετάζουμε σήμερα δεν υπάρχουν δικαιολογίες ούτε προς τον εαυτό μου, αυτό που χάθηκε ήταν αναντικατάστατο. Δεν άξιζε ούτε στην ίδια, ούτε στο σκυλάκι μας. Δεν υπάρχει αρκετή λέξη συγγνώμη προς κανένα, ούτε προς την Κάρολαϊν που δεν είναι εδώ να χαρεί τη ζωή της, ούτε προς την κόρη μας που δεν θα χαρεί μητέρα της, ούτε προς την πεθερά μου που έχασε εξαιτίας μου στη Ρόξυ πόσες φορές να πω συγγνώμη για ένα σκυλάκι που μεγάλωσε στην αγκαλιά μου.
Το τι συνέβη ακριβώς θα σας το πω με κάθε λεπτομέρειες και ειλικρίνεια. Δεν θα είναι δικαιολογία, δεν προσπαθώ να εκλογικεύσω τίποτα από εκείνη τη μέρα. Δεν με ενδιαφέρει η καριέρα μου η που με καταριέται ένας μεγάλος αριθμός κόσμου που δεν με έχει γνωρίσει, μόνο ότι δεν θα την ξαναδώ».
Βαρύτατο το κατηγορητήριο για τον συζυγοκτόνο
Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος είναι αντιμέτωπος με κατηγορίες που αφορούν την εν ψυχρώ δολοφονία της 20χρονης, την άγρια θανάτωση της σκυλίτσας Ρόξυ και τις ψευδείς καταγγελίες και καταθέσεις που έδινε για διάστημα 37 ημερών, εμφανιζόμενος ως επιζών μίας δήθεν φρικτής ληστείας που έγινε τα ξημερώματα της 11ης Μαΐου 2021 στη μεζονέτα στα Γλυκά Νερά.
Το έγκλημα του 34χρονου σε βάρος της μητέρας του παιδιού του είναι ένα ομολογημένο έγκλημα, ωστόσο, με αυτά που θα πει σήμερα ο κατηγορούμενος πιθανότατα θα επιχειρήσει να αιτιολογήσει τη βαναυσότητα απέναντι στην 20χρονη, απέναντι στο παιδί του που το άφησε δίπλα στο άψυχο σώμα της μητέρας του αλλά και στο κουταβάκι που λάτρευε η Καρολάιν.
Η Καρολάιν, αναφέρεται στη δικογραφία, είχε έναν αργό «αγωνιώδη» θάνατο καθώς πάσχιζε να αναπνεύσει επί έξι ολόκληρα λεπτά. Η νεαρή γυναίκα βρέθηκε με ένα ύφασμα τυλιγμένο στον λαιμό της, δεμένη πισθάγκωνα, με το μωρό της να κοιμάται ακουμπισμένο στην πλάτη της, ενώ η Ρόξυ ήταν κρεμασμένη με το λουρί της στο κάγκελο της εσωτερικής σκάλας.