Σε μία συνεδρίαση της νέας Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ με σκληρό αντιπολιτευτικό τόνο πως «δεν πάει άλλο με αυτή την κυβέρνηση που διαλύει την οικονομία και την κοινωνική συνοχή» αλλά και γεμάτη εντυπωσιακές ανατροπές, ο Αλέξης Τσίπρας, έχοντας υπό μάλης τις 152.000 ψήφους των πολιτών, φρόντισε χθες από την αρχή της ομιλίας του να προϊδεάσει για τις προθέσεις του και να υπενθυμίσει πως διατηρεί την πολιτική οξυδέρκεια να εκπλήσσει, ταράσσοντας τα νερά.
Το μήνυμά του ήταν σαφές και συνοδευόταν από πράξεις: Θα προχωρήσει ενωτικά για τη νίκη στις εθνικές εκλογές που όλα δείχνουν πως έρχονται πιο νωρίς από το τέλος της τετραετίας λόγω της φθοράς Μητσοτάκη, αλλά υπεράνω των τάσεων. «Εάν θέλουμε να αλλάξουμε τη χώρα, πρέπει να αλλάξουμε και εμείς τα δικά μας κακώς κείμενα» σημείωσε χαρακτηριστικά.
Αφήνοντας καθαρές αιχμές για τον τρόπο λειτουργίας των τάσεων ως «ρεύματα άγονης εσωτερικής αντιπαλότητας και ως μηχανισμοί αναπαραγωγής στελεχών», ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε το στίγμα των προθέσεών του για ένα αιφνιδιαστικό ανακάτεμα της τράπουλας. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι οι αιχμές ήταν… διακομματικές και δεν εξαντλήθηκαν στην μειοψηφία της «Ομπρέλας», αφού στη συνέχεια με το βλέμμα στους λεγόμενους «προεδρικούς» κάλεσε επί της ουσίας να μην λειτουργούν «εν ονόματι οποιουδήποτε προσχήματος ή προσώπου, ακόμη και του Προέδρου».
Η πρόταση για Γραμματέα στη Ράνια Σβίγκου και αναπληρωτή στον Γιώργο Βασιλειάδη, οι οποίοι αμφότεροι είναι από τη νέα γενιά του ΣΥΡΙΖΑ και αποδέχθηκαν ως προϋπόθεση να μην είναι υποψήφιοι στις εκλογές και να μην αξιοποιηθούν στο κυβερνητικό σχήμα μετά από αυτές, για να εργαστούν 3 χρόνια για τα μεγάλα στοιχήματα της επόμενης μέρας στο κόμμα, προκάλεσε βραχυκύκλωμα στο κοινό των 300 μελών της νέας Κεντρικής Επιτροπής.
Αφενός, διότι πολλοί είχαν προεξοφλήσει πως ο Δημήτρης Τζανακόπουλος θα συνέχιζε στο θώκο του, παραγνωρίζοντας αυτό που αποκάλυψε ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας: Ότι δηλαδή μετά από μία πετυχημένη θητεία και έχοντας φέρει εις πέρας το δύσκολο έργο του ανοίγματος του κόμματος με τον πενταπλασιασμό των μελών του, είχε ζητήσει μετά το Συνέδριο να μην συνεχίσει από την ίδια χρέωση.
Αφετέρου, διότι δεν ήταν λίγοι αυτοί που μετά την εμφατική επικράτηση της Κίνησης Μελών στις εκλογές για τη νέα Κεντρική Επιτροπή με διαρροές όλο το τελευταίο διάστημα προεξοφλούσαν πως «δικαιωματικά» θα λάβουν την θέση του Γραμματέα, ενώ άλλοι προαλείφονταν για αυτήν.
Ως εκ τούτου, η επιλογή Τσίπρα έσκασε σαν βόμβα στην αίθουσα της συνεδρίασης, προκαλώντας έκδηλη αμηχανία αλλά και ορισμένες αντιδράσεις – όχι οργανωμένες τασικά – αλλά από στελέχη τόσο της πλειοψηφίας όσο και της μειοψηφίας. Αυτό επιβεβαιώθηκε και στο αποτέλεσμα, καθώς τα μόλις 70 λευκά έναντι των 223 «υπέρ» (77%) δεν προέρχονταν από μία τάση, αλλά ήταν διατασικά από «σκληρούς» πυρήνες είτε της Κίνησης Μελών είτε της Ομπρέλας, που είδε μία «δική της» να προτείνεται από τον Πρόεδρο για Γραμματέας. Ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας εξάλλου διασαφήνισε πως κριτήριό του δεν ήταν η τασική προέλευση αλλά η διάθεση για προσφορά, η ανάγκη ανανέωσης και αξιοκρατικά οι ικανότητές του, ξεκαθαρίζοντας πως η διεύρυνση είναι ζήτημα όλου του κόμματος και όχι προνομία κάποιων.
Απαντήσεις σε Δρίτσα και Πολάκη
Οι δύο βασικές διαφωνίες αποτυπώθηκαν από τον Θοδωρή Δρίτσα, ο οποίος εξέφρασε την άποψη πως ο γραμματέας είθισται να προέρχεται από την πλειοψηφία, αφήνοντας έτσι αιχμές κατά της Ράνιας Σβίγκου για την αποδοχή της πρότασης, προκαλώντας τον αιχμηρό σχολιασμό του Αλέξη Τσίπρα που ανταπάντησε λέγοντας ότι με την συνθετική του πρότασή του περιμένε να δει χαρούμενα πρόσωπα. Αντιθέτως όμως διαπιστώνει ότι υπάρχουν πρόσωπα δυσαρεστημένα και μάλιστα για λόγους και αιτιάσεις που ανήκουν στο παρελθόν.
Εξίσου σκληρές ήταν οι αιχμές προς τον Παύλο Πολάκη, ο οποίος πήρε το λόγο και εξέφρασε τη διαφωνία του, λόγω του ότι η Ομπρέλα από την οποία προέρχεται η πρόταση Τσίπρα, είχε ταχθεί κατά της διεύρυνσης και άρα δεν συμπεριλαμβάνει το μήνυμα των νέων μελών που προσήλθαν κατά δεκάδες χιλιάδες στις εσωκομματικές κάλπες. Η απάντηση Τσίπρα ήταν άμεση: Τόνισε ότι κανένας δεν είναι ο αυθεντικός εκφραστής της βούλησης των νέων μελών, επεσήμανε με νόημα πως «λευκό» στην υποψηφιότητα Σβίγκου είναι αποδοκιμασία τόσο της ίδιας όσο και του ίδιου του Προέδρου, και κατάληξε πως «έχω το δικαίωμα να είμαι ο γνήσιος εκφραστής της σκέψης μου, των απόψεών μου κι των επιλογών μου».