Τη Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου θα πουν φίλοι, συγγενείς αλλά και απλοί πολίτες το «αντίο» στον Κώστα Καζάκο.
Η είδηση έγινε γνωστή μέσω ανακοίνωσης του ΚΚΕ, που αναφέρει επίσης πως ο σπουδαίος ηθοποιός είχε αποφασίσει να δωρίσει το σώμα του στην Ιατρική Σχολή Αθηνών.
Η αποχαιρετιστήρια τελετή θα πραγματοποιηθεί στο Αίθριο της έδρας της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό στις 19:00.
Ολόκληρη η ανακοίνωση
«Στις 13 Σεπτεμβρίου 2022 ο Κώστας μας, ο Κώστας Καζάκος, έκανε την τελευταία μεγαλειώδη πράξη του, πριν υποκλιθεί για τελευταία φορά.
Πρόσφερε το σώμα του στην Ιατρική Σχολή Αθηνών και τους φοιτητές για την εκπαίδευσή τους.
Η οικογένειά του και η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ καλούν όλους τους φίλους του, όλο τον κόσμο που τον αγάπησε για την προσφορά του στην Τέχνη και τον Πολιτισμό, στον άνθρωπο και τα ιδανικά του, στην αποχαιρετιστήρια τελετή που οργανώνεται στο Αίθριο της έδρας της ΚΕ του ΚΚΕ, στον Περισσό, τη Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου, στις 19.00» αναφέρει η σχετική ανακοίνωση του ΚΚΕ.
Η ζωή του Κώστα Καζάκου
Ο Κώστας Καζάκος γεννήθηκε το 1935 στον Πύργο Ηλείας. Στα 18 του, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα για να σπουδάσει παιδαγωγός ωστόσο η αριστερή κληρονομιά του πατέρα του έγινε λόγος αρνητικής αντιμετώπισής του από το πανεπιστήμιο. Του ζητούσαν χαρτί κοινωνικών φρονημάτων και επειδή δεν το είχε, δεν του επέτρεψαν την εγγραφή του στη σχολή. Έτσι, άλλαξε σταδιοδρομία και φοίτησε στην Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου (1953-1956) και στην Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν (1954-1957).
Υπήρξε αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, γενικός γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Ελεύθερου Θεάτρου και Πρόεδρος της Πανελλήνιας Πολιτιστικής Κίνησης. Ιδρυτικό μέλος του Ελληνοαραβικού Συνδέσμου και μέλος της Επιτροπής Αδείας Άσκησης του Επαγγέλματος του Ηθοποιού. Τιμήθηκε με τον «Χρυσό Απόλλωνα», βραβείο ηθοποιού Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Αθηνών το 1967, και Α΄ Χρυσό Βραβείο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1973 για την αρτιότερη θεατρική παραγωγή («Λυσιστράτη»).Τιμήθηκε ακόμα με το Βραβείο της Ένωσης Θεατρικών Συγγραφέων και Κριτικών για το σύνολο της προσφοράς του.
Από το 1968 μέχρι το 1992 υπήρξε παντρεμένος με την ηθοποιό Τζένη Καρέζη, με την οποία απέκτησε τον γιο τους, τον επίσης ηθοποιό Κωνσταντίνο Καζάκο (γενν. 1969). Από το 1997 έως σήμερα ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Τζένη Κόλλια, με την οποία είχαν αποκτήσει τέσσερα παιδιά: τον Αλέξανδρο (γενν. 1997), την Άρτεμι-Γεωργία (γενν. 1998), την Ηλέκτρα (γενν. 2002) και τη Μάγια (γενν. 2008). Η Άρτεμις-Γεωργία έχασε τη ζωή της στις 25 Ιουνίου 1999, σε ηλικία 8 μηνών και μία εβδομάδα μετά την βάπτισή της, πάσχοντας από μία σπάνια ασθένεια.
Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2007 και του Οκτωβρίου 2009 εκλέχθηκε βουλευτής με το ΚΚΕ, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας.
Ο Κώστας Καζάκος έχει αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι του στο θέατρο. Διακρίθηκε για τη συμμετοχή του στις παραστάσεις: Η μικρή μας πόλη, Η αυλή των θαυμάτων, Η κυρία δεν με μέλλει, Ασπασία, Το μεγάλο μας τσίρκο, Πάπισσα Ιωάννα, Η Παναγία των δολαρίων, Πολίτες δεύτερης κατηγορίας, Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ.
Από το 1973 είχε συχνή συμμετοχή και σε τηλεοπτικές σειρές ως ηθοποιός ή ως σκηνοθέτης, όπως Μαρίνα Αυγέρη, Μεγάλη περιπέτεια, Ο μεγάλος ξεσηκωμός, Μαύρη χρυσαλλίδα, Κλειστά παράθυρα, Τμήμα ηθών, Το γελοίον του πράγματος, Εκτός πορείας, Βέρα στο δεξί, Ζωή ξανά.