Με βαθιά ανακούφιση αντιμετωπίζουν περί τις 30.000 δανειολήπτες στεγαστικών δανείων τις αλλεπάλληλες αυξήσεις επιτοκίων τους τελευταίους μήνες από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, καθώς έσπευσαν την τελευταία τριετία να «κλειδώσουν» σταθερό επιτόκιο κατά την λήψη του δανείου τους.
Όπως εξηγούν υψηλόβαθμα τραπεζικά στελέχη οι συγκεκριμένοι δανειολήπτες δικαιώθηκαν για την επιλογή τους καθώς παρά την αβεβαιότητα στο μακροοικονομικό περιβάλλον, γνωρίζουν με απόλυτη ακρίβεια τις μηνιαίες δόσεις που καλούνται να καταβάλλουν μέχρι την εξόφληση του δανείου τους, υπενθυμίζοντας πως, παράλληλα, για τους ίδιους πελάτες είχε μηδενιστεί και το κόστος πρόωρης – μερικής ή ολικής – αποπληρωμής.
Όπως έχει γράψει το news247.gr η νέα αύξηση του βασικού επιτοκίου της ΕΚΤ κατά 0,75% την περασμένη Πέμπτη θα φέρει άμεσα νέα αύξηση στις μηνιαίες δόσεις των στεγαστικών δανείων έως και 50 ευρώ τον μήνα.
H νέα αύξηση του βασικού επιτοκίου της ΕΚΤ είναι η τρίτη μετά τις αυξήσεις κατά 0,75% τον Σεπτέμβριο και κατά 0,50% τον Ιούλιο, σε μια προσπάθεια τιθάσευσης του πληθωρισμού ο οποίος παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα στην Ευρωζώνη, φτάνοντας στο 9,9% τον Σεπτέμβριο.
Και και είναι πλέον σαφές ότι έπεται και συνέχεια καθώς η επικεφαλής της ΕΚΤ, Κριστίν Λαγκάρντ προανήγγειλε περαιτέρω αυξήσεις των επιτοκίων το επόμενο χρονικό διάστημα, προειδοποιώντας παράλληλα για αύξηση των πιθανοτήτων ύφεσης στην οικονομία. Στελέχη της αγοράς στεγαστικής πίστης βλέπουν το βασικό επιτόκιο της ΕΚΤ στο 2,50% στο τέλος του τρέχοντος έτους, ενώ οι εκτιμήσεις για την περαιτέρω άνοδό του το 2023 θέτουν πλαφόν στο 3,75%. Η προοπτική αυτή θα εκτινάξει περαιτέρω τις μηνιαίες δόσεις στεγαστικών δανείων με κυμαινόμενο επιτόκιο.
Φωτιά στις δόσεις δανείων κυμαινόμενου επιτοκίου
Η αύξηση των επιτοκίων της ΕΚΤ μεταφέρεται άμεσα στα δάνεια που έχουν συναφθεί με κυμαινόμενο επιτόκιο. Στην κατηγορία αυτή βρίσκεται η συντριπτική πλειονότητα των στεγαστικών δανείων, τα οποία είναι δάνεια που έχουν συναφθεί πριν από το 2019, με επιτόκιο που βασίζεται στο Euribor συν περιθώριο ακόμα και 0,80% – 1%. Τα δάνεια αυτά είχαν εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια, καθώς το Euribor κινούνταν σε χαμηλά επίπεδα και ειδικά μετά τα μέσα του 2014 σε σχεδόν μηδενικά έως και αρνητικά. Επομένως, με τον απότομα ανοδικό κύκλο επιτοκίων που έχει ανοίξει η ΕΚΤ υπό την πίεση του πληθωρισμού, τα στεγαστικά δάνεια κυμαινόμενου επιτοκίου είναι αυτά που δέχονται το ισχυρότερο «σοκ» από την αύξηση του κόστους χρήματος.
Ασπίδα προστασία τα σταθερά
Σε αυτό το περιβάλλον ασπίδα προστασίας από τις αυξήσεις επιτοκίων θα έχουν μόνο οι δανειολήπτες που πήραν στεγαστικά δάνεια με σταθερό επιτόκιο πριν ξεκινήσουν οι αυξήσεις επιτοκίων από την ΕΚΤ, καθώς πρόλαβαν και έχουν κλειδώσει χαμηλότερο κόστος εξυπηρέτησης των μηνιαίων δόσεων των δανείων τους για τα επόμενα χρόνια.
«Με τα νέα σταθερά στεγαστικά προγράμματα αντιμετωπίζουμε την αβεβαιότητα που εύλογα προβληματίζει τους δυνητικούς αγοραστές, καθώς το κόστος της αποπληρωμής, χωρίς αυξομειώσεις, μπορεί να είναι απολύτως καθορισμένο από την πρώτη ημέρα έως την τελευταία», ανέφερε στα τέλη του 2019 ο κ. Φωκίων Καραβίας, διευθύνων σύμβουλος της Eurobank, η οποία ήταν και η πρώτη που εφάρμοσε την επίμαχη πολιτική στο στεγαστικό της χαρτοφυλάκιο, με την υπόλοιπη τραπεζική αγορά να συγχρονίζεται την αμέσως επόμενη χρονιά.
Βέβαια έκτοτε επακολούθησαν η υγειονομική κρίση, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και η «έκρηξη» του πληθωρισμού που ανάγκασε την Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) να «σπάσει» τον πτωτικό κύκλο στα επιτόκια, προχωρώντας σε αυξήσεις, οι οποίες, μάλιστα, θα συνεχιστούν.
Οι στόχοι
Οι αλλαγές στα επιτόκια δεν φαίνεται, πάντως, να πτοούν όσους επιθυμούν να αποκτήσουν μία στέγη είτε για ιδιοκατοίκηση είτε για επενδυτικούς σκοπούς, με τις τράπεζες να θεωρούν εφικτό τον στόχο για περίπου 1,3 δισ. ευρώ εκταμιεύσεις έως το τέλος του 2022.
Το τελευταίο διάστημα, μάλιστα, διαμορφώνουν τις προβλέψεις τους για τη νέα χρονιά, παραμένοντας αισιόδοξοι, αν και περισσότερο συγκρατημένοι. Κι αυτό γιατί, οι όποιοι σχεδιασμοί εμπεριέχουν μεγάλο βαθμό αβεβαιότητας, παρά τις εκτιμήσεις για διατήρηση της ανάπτυξης, αλλά και της αύξησης των τιμών των ακινήτων.