Η απερχόμενη κυβέρνηση κατέχει ένα ρεκόρ που δεν αμφισβητείται: κατασκευάζει τη δική της Ελλάδα, που δεν έχει σχέση με την αληθινή. Την προβάλει, με το μιντιακό της σύστημα, ως πραγματική και την επικαλείται ως… απολογισμό της.

Το ανάγλυφο αυτής της ψευδούς πραγματικότητας αναδείχθηκε έντονα τις τελευταίες μέρες – και θα συνεχίσει να αναδεικνύεται όσο πληγιάζουν οι εκλογές. Τα παραδείγματα είναι πολλά.

• Οι Ελληνες της υπαίθρου -αγρότες, κτηνοτρόφοι, ψαράδες- υποφέρουν τα τελευταία χρόνια. Πληρώνουν πανάκριβα τα υλικά που χρειάζονται και πληρώνονται με πενιχρά υποπολλαπλάσια της αξίας των προϊόντων τους στην αγορά. Αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης έλεγε στη Θεσσαλία και τη δυτική Μακεδονία ότι τους έχει βάλει στο… πρώτο βαγόνι της Ευρώπης.
• Η μεσαία τάξη εξαφανίζεται υπέρ των «αλυσίδων» και των μεγάλων συμφερόντων και ζει με επιδόματα. Αλλά η προπαγάνδα της ΝΔ, ζητάει να μην ξαναέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ και τη φορολογήσει. Με τους φόρους που η ίδια -και το ΠΑΣΟΚ- επέβαλαν με τα Μνημόνια, ως υποχρέωση της χρεοκοπημένης χώρας, που άφησαν..
• Όσοι ψώνισαν σαρακοστιανά αυτές τις μέρες γνωρίζουν ότι ήταν ακριβότερα από πέρυσι. Αλλά ο Αδωνις Γεωργιάδης έλεγε με τουπέ, ότι είναι κατά… 20% φθηνότερα!
• Ο Μητσοτάκης έχει εμπλακεί προσωπικά σε ένα παιχνίδι εκβιασμών με στρατηγούς, υπουργούς, πολιτευτές, και πολιτικούς αντίπαλους του – αλλά προβάλει ότι «ο Παππάς κρατάει τον Τσίπρα». Στην ψυχολογία αυτό ονομάζεται «προβολή».

Σ’ αυτό το σκηνικό ο Αλέξης Τσίπρας, έδωσε μια συνέντευξη στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» – αποσαφηνίζοντας τις θέσεις του για όλους και για όλα.

Αυτή η συνέντευξη είχε κάτι ιδιαίτερο, που δεν αναδείχθηκε ούτε καν από τα μέσα –δεν είναι και πολλά– που στηρίζουν την πολιτική ΣΥΡΙΖΑ: ο Τσίπρας έδωσε καθαρή απάντηση στο πιο κρίσιμο ερώτημα, όσων σκέπτονται να τον ψηφίσουν: με ποιους θα κυβερνήσει.

– Για την ακρίβεια είπε επί λέξει: «η κυβέρνηση που θα φτιάξουμε δεν θα είναι κομματική». Και επειδή οι κυβερνήσεις ανακοινώνονται μετά τις εκλογές, έδωσε και ένα έγκαιρο τεκμήριο της αξιοπιστίας του: το ίδιο και το ψηφοδέλτιο Επικρατείας.

Αυτά έχουν ιδιαίτερη πολιτική αξία και κυρίως προεκλογική χρησιμότητα. Οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η νέα κυβέρνηση Τσίπρα δεν θα αποτελείται από τους αξιωματούχους του κομματικού μηχανισμού – που κυκλοφορούν με την κονκάρδα του «τομεάρχη» στο πέτο, ως υποψήφιοι υπουργοί.

Κατά το πνεύμα των απαντήσεων που έχει δώσει και άλλη φορά ο πρόεδρος τους ΣΥΡΙΖΑ – για τα χαρακτηριστικά της επόμενης κυβέρνησης του αν πάρει τη λαϊκή εντολή – τα πρόσωπα που «δεν αρέσουν», ή «δεν κάνουν», δεν θα περάσουν τις πόρτες του υπουργικού Συμβουλίου – με κριτήριο τα κομματικά αξιώματα δεν θα αναλάβει χαρτοφυλάκια.

Πιο απλά δεν προτίθεται να κυβερνήσει με την κομματική γραφειοκρατία που διαμορφώνει ο «παλιός ΣΥΡΙΖΑ» και η κυβέρνηση που ηττήθηκε το 2019. Πολύ περισσότερο δεν θα υπάρχουν «βαρίδια» στην κυβέρνηση.

Από αυτά προκύπτει ότι τα βασικά χαρτοφυλάκια θα αναλάβουν άφθαρτα πρόσωπα, με εμπροσθοβαρείς αντιλήψεις και προσόντα που συνάδουν με την αποκατάσταση του χάους που θα παραλάβει η νέα κυβέρνηση.

Ο θόρυβος που προκλήθηκε από την απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου για τον Ν. Παππά, αλλά και από την κακόγουστη εμφάνιση Πολάκη κάλυψε αυτή την πλευρά της προεκλογικής καμπάνιας του ΣΥΡΙΖΑ. Ίσως και γι’ αυτό προκλήθηκε.

Ωστόσο εφεξής δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι ο Τσίπρας δεν έδειξε το είδος των κυβερνητικών στελεχών θα τον πλαισιώσουν ως Πρωθυπουργό.

Τα ποιοτικά κριτήρια με τα οποία θα συγκρατηθεί η προοδευτική κυβέρνηση, προφανώς θα συμπαρασύρουν και τις άλλες δυνάμεις που θα συμπράξουν με τον ΣΥΡΙΖΑ στην διαμόρφωση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και το πρόγραμμά της.

Η απερχόμενη χειρότερη κυβέρνηση -ένας κι ένας- με τον χειρότερο Πρωθυπουργό, αλλά και με τη χειρότερη πρακτική διακυβέρνησης, έχουν λόγους να γίνουν οι εκλογές με φόντο το… 2015.

Ακριβώς γιατί δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την προοπτική της νέας κυβέρνηση Τσίπρα, επιχειρούν να νεκραναστήσουν μια άλλη, που υπήρξε… δυο εκλογές πίσω: πριν το 2019 και πριν τον Σεπτέμβριο του 2015. Επικαλούνται ακόμη τον Βαρουφάκη, όταν δεν επικαλούνται τον Καμμένο.

Εκείνη η κυβέρνηση και εκείνος ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχουν. Πολλά έχουν αλλάξει και αυτό είναι το πιο ισχυρό επιχείρημα του Τσίπρα ως εν δυνάμει Πρωθυπουργού. Θα παίξει καταλυτικό ρολό, αν γίνει σημαία της προεκλογικής καμπάνιας του κόμματός του.

Η σύγχρονη αντίληψη προοδευτικής διακυβέρνησης Αριστεράς- Κεντροαριστεράς, αφήνει πίσω το μοντέλο του κόμματος που μετακομίζει στην κυβέρνηση.