Η οικογένεια Στράους δεν είχε εύκολη ζωή και δεν είχε επαγγελματική προοπτική. Πολλοί Εβραίοι μετανάστευσαν στις ΗΠΑ εκείνη την εποχή. Αυτό ίσχυε και για τα μεγαλύτερα αδέλφια του Λέβι Στράους, Αργότερα ακολούθησαν η μητέρα του και τα μικρότερα αδέλφια του. Το 1848 έφτασαν στις ΗΠΑ. Από το ήσυχο Μπουτενχάιμ στη φασαρία της Νέας Υόρκης, λέει η Τάνια Ρόπελτ, επικεφαλής του Μουσείου «Buttenheim Levi Strauss».
Η γέννηση του τζιν
Η οικογένεια διατηρούσε μια επιτυχημένη επιχείρηση χονδρικής πώλησης υφασμάτων. Όταν τα νέα για τις ανακαλύψεις χρυσού στα δυτικά των ΗΠΑ άρχισαν να φουντώνουν, πήρε την απόφαση να πάει στο Σαν Φρανσίσκο και να ανοίξει εκεί ένα υποκατάστημα. Μαζί με τον ράφτη Τζέικομπ Ντέιβις, ο Στράους κατοχύρωσε τελικά ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στις 20 Μαΐου πριν από 150 χρόνια. Ήταν η γέννηση της διάσημης μάρκας «Levi’s».
Πολλά δεν είναι γνωστά για τον Λέβι Στράους, επειδή το 1906 κατά τη διάρκεια ενός μεγάλου σεισμού στο Σαν Φρανσίσκο το κτίριο της εταιρείας και πολλά έγγραφα καταστράφηκαν. «Γι’ αυτό και δεν είναι πολλά γνωστά γι’ αυτόν», λέει η Τάνια Ρόπελτ. «Ήταν δίκαιος και έδινε πολλά χρήματα σε φιλανθρωπικούς σκοπούς. Πάνω απ’ όλα η εκπαίδευση ήταν σημαντική γι’ αυτόν. Ακόμα και τότε, οι μισές από τις υποτροφίες πήγαιναν σε γυναίκες», λέει.
Αντίθετα τα τζιν του, από την άλλη πλευρά, έγιναν πασίγνωστα. Βρίσκονται σήμερα σε κάθε ντουλάπα. Φοριούνται σε γραφεία και υπηρεσίες. Ακόμα και μέλη βασιλικών οικογενειών τα φορούν όπως ο Γουίλιαμ και η Κέιτ. Περιοδικά μόδας αφιερώνουν αμέτρητες σελίδες αν πρέπει να είναι φαρδιά, κοντά ή μακριά. Το κάποτε ανθεκτικό παντελόνι εργασίας είναι πλέον περιζήτητο και μοδάτο. Στη δεκαετία του 1930, η Vogue παρουσίασε το πρώτο γυναικείο τζιν παντελόνι.
Πάντα στη μόδα
Το τζιν από τότε που εφευρέθηκε και κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1873 δεν έφυγε ποτέ από τη μόδα, έχει ζήτηση και παράγεται σε όλο τον κόσμο.
Το τζιν βρίσκεται σήμερα και πάλι σε άνοδο, λέει ο Καρλ Τίλεσεν από το Γερμανικό Ινστιτούτο Μόδας. Επίσης είναι ένα ύφασμα που παίζει σημαντικό ρόλο στη βιωσιμότητα και την ανακύκλωση. Δεν υπάρχει κανένα άλλο προϊόν με τόσο μεγάλη ομοιογένεια στο ύφασμα που μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί. Υπάρχει μια τεράστια ποσότητα χρησιμοποιημένων τζιν που μπορεί να κοπεί και να πουληθεί και πάλι.
Πίσω στο Μπουτενχάιμ και το μουσείο, όπου όπως λέει η επικεφαλής Τάνια Ρόπελτ, υπάρχει η δυνατότητα να κάνει κανείς ακόμη και πολιτικό γάμο, «μερικά ζευγάρια μάλιστα έρχονται φορώντας τζιν».