Για το μεγάλο κόλπο του Χρηματιστηρίου επί πρασίνων και το μεγάλο κόλπο της Ακρίβειας επί γαλάζιων.

Τέσσερα τα μεγάλα κόλπα τότε:
* Χρηματιστήριο
* Εξοπλισμοί
* Ευρώ
* Ολυμπιακοί Αγώνες
Τέσσερα και τώρα, για να υπάρχει συμμετρία:
* Εξοπλισμοί
* Ακρίβεια
* Ενέργεια
* Απευθείας Αναθέσεις

Ας μείνουμε, για σήμερα, στο Χρηματιστήριο.
Κι επειδή ακούω από μακριά να με χαρακτηρίζει κονσερβοκουτά, εκείνος ο γίγαντας των έντυπων media που είχε δηλώσει, σε αλησμόνητο εντιτόριαλ, ότι το ΧΑΑ είναι «μοχλός ανάπτυξης της οικονομίας», πάμε σε κάτι που σημείωσε προχτές όχι ένας οπαδός του Άρη Βελουχιώτη αλλά ένας πραγματικός πυλώνας της ελληνικής βιομηχανίας, ο Ευάγγελος Μυτιληναίος. Στο συνέδριο του «Κύκλου Ιδεών» το είπε, μιλώντας κατά κύριο λόγο για τους πρωθυπουργούς της Μεταπολιτεύσεως, αλλά δεν άντεξε να μη τη ρίξει τη σπόντα του:
«Κακώς δεν αναφέρουμε, την ιστορία του Χρηματιστηρίου. Ήταν ένας σταθμός και η αναδιανομή του εισοδήματος που έγινε με το μεγάλο κόλπο του ΧΑΑ στην περίοδο 1999-2000. Δεν μπορεί να μην αναφέρεται όταν μιλάμε για τη Μεταπολίτευση».

Αυτά τα ολίγα από έναν επιφανή εκπρόσωπο του μεγάλου κεφαλαίου, για να μην μας βγάζετε έτσι στο εύκολο τρελούς κι αλλοπαρμένους όλους εμάς που χαρακτηρίζουμε αριστερούς τους εαυτούς μας. Όποιος έχει αυτάκια ακούει, που έλεγε και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, όποιος δεν έχει πάει στον ωριλά να του κάνει έναν καθαρισμό σπέσιαλ, κερασμένο από τον ρεπόρτερ Ξανθάκη.

Έχουμε, όμως, λίγο χώρο ακόμη, μην το κλέβω το μεροκάματο, διότι υπάρχουν και φρέσκες ειδήσεις από την πάλαι ποτέ Σοφοκλέους. Ορίστε βολτίτσα ως το κυριακάτικο «Βήμα» που μας πληροφορούσε στο περασμένο φύλλο του:
«Χρονιά-ορόσημο το 2023 για τα κέρδη των εισηγμένων»!

Και συνέχιζε:
«Η πλειονότητα των βασικών χρηματοοικονομικών αριθμοδεκτών εκτινάχθηκε στα υψηλότερα επίπεδα των 18 τελευταίων χρόνων και τα καθαρά τους κέρδη, σύμφωνα με την επεξεργασία των ισολογισμών από τη Μονάδα Ανάλυσης Αγοράς του Ομίλου ΕΧΑΕ, να σημειώνουν νέα υψηλά από την περίοδο της θέσπισης των Διεθνών Λογιστικών προτύπων. Ρεκόρ σημείωσαν τα κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων, τα καθαρά κέρδη που μπορούν να υποστηρίξουν και αυξημένα μερίσματα, τα ίδια κεφάλαια, το ενεργητικό, οι λειτουργικές ταμειακές ροές, οι κεφαλαιουχικές δαπάνες αλλά και ο αριθμός του προσωπικού».

Τα διαβάζεις τα ανωτέρω και γίνονται τα μάτια σου πιατάκια του εσπρέσσο. Άσε που ξυπνάει μέσα σου λιγούρα ανάλογη με εκείνη που είχε καταλάβει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού στο τέλος της δεκαετίας του ενενήντα, τότε που η μάνα του Χοσέ ήταν πιο δημοφιλής κι από τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Αλλά τη στιγμή που ετοιμάζεσαι να βάλεις το χέρι στην τσέπη, διαβάζεις όσα γράφει σε άρθρο γνώμης ο συνάδελφος Νίκος Φιλιππίδης, μία ακριβώς σελίδα πριν από το θριαμβευτικό ρεπορτάζ για την πορεία του ελληνικού Χρηματιστηρίου, και κάπως μαγκώνεσαι:

«Κι όμως, ακόμη και τώρα, ο επενδυτής του 2007 που έβαλε 100 ευρώ στο ΧΑΑ δεν παίρνει τα λεφτά του πίσω. Ούτε καν τα μισά. Ούτε λόγος για κέρδος. Αντίθετα, αν επέλεγε τα μεγάλα χρηματιστήρια παγκοσμίως θα συνέχιζε να αυξάνει τα κέρδη του. Είναι χαρακτηριστικό ότι μέσα στην εβδομάδα που μας πέρασε, πανευρωπαϊκός δείκτης Stoxx 600 αλλά και ο δείκτης FTSE 100 του Λονδίνου βρέθηκαν σε ιστορικά υψηλά».