Στα μέσα Οκτωβρίου 1968, τα πρωτοσέλιδα των μεγάλων εφημερίδων του εξωτερικού και της Ελλάδας αφήνουν στην άκρη την κλιμάκωση των αμερικανικών βομβαρδισμών στο Βιετνάμ και τις ετοιμασίες της δίκης του Αλέξανδρου Παναγούλη για την απόπειρα τυραννοκτονίας του Γεωργίου Παπαδόπουλου, αντίστοιχα, ταυτιζόμενες στην περιγραφή του γεγονότος που μένει στην ιστορία ως «ο γάμος του αιώνα».
Οταν στις 15 Οκτωβρίου 1968 το πρωτοσέλιδο της «Boston Herald Traveler» αναφέρει ότι «Η χήρα του Τζον Κένεντι και ο Αριστοτέλης Ωνάσης σύντομα παντρεύονται», επικρατεί αναστάτωση. Ολοι γνωρίζουν για τη σχέση τους τον τελευταίο χρόνο, αλλά δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί μια γυναίκα, που αποτελεί τον διεθνή ορισμό της κομψότητας, επιθυμεί στα 39 της να παντρευτεί έναν αθυρόστομο, 25 χρόνια μεγαλύτερό της, πλούσιο Ελληνα. Το σοκ είναι ισχυρότερο για τους Αμερικανούς, που βλέπουν την εθνική τους χήρα να κατεβαίνει βιαστικά από το βάθρο που την είχαν τοποθετήσει, βγάζοντας τα μαύρα για να φορέσει λευκό νυφικό με κάποιον μη Αμερικανό. Και τα παιδιά της, που, πιθανότατα, θα πρωταγωνιστούσαν στη μελλοντική πολιτική σκηνή των ΗΠΑ, θα είχαν ορθόδοξο πατριό χωρίς καμία αριστοκρατική καταγωγή;
Λίγοι τότε κατανοούν ότι η Τζάκι βλέπει στον Ωνάση εκείνον που μπορεί να της προσφέρει την προστασία, την ηρεμία και την ασφάλεια που έχει χάσει πέντε χρόνια πριν, μετά τη δολοφονία του συζύγου της, Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι. «Ζω σ’ ένα κλουβί. Εχω γίνει ένα μνημείο που το επισκέπτονται οι τουρίστες», λέει χαρακτηριστικά η ίδια για εκείνη την περίοδο. Εξάλλου, η μόλις πεντέμισι μήνες πριν δολοφονία του μοναδικού της στηρίγματος και φαβορί του χρίσματος των Δημοκρατικών στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές, Μπομπ Κένεντι, την κάνει να πιστέψει ότι αυτή και τα παιδιά της είναι για κάποιους ανεπιθύμητοι στις ΗΠΑ.
Η Τζάκι εγκαταλείπει το διαμέρισμά της στην 5η Λεωφόρο της Νέας Υόρκης, δηλώνοντας ότι «στην Ελλάδα με περιμένει η ευτυχία» και επιβιβάζεται στο Μπόινγκ που έχει ναυλώσει για αυτήν και τη συνοδεία της ο Ωνάσης. Το αεροπλάνο προσγειώνεται στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ανδραβίδας, αφού εκείνο του Ακτίου δεν τηρεί τις κατάλληλες προδιαγραφές. Από εκεί τους παραλαμβάνει ένα Πιάτζιο και τους μεταφέρει στον Σκορπιό. Ομως, στο πανέμορφο νησάκι το κλίμα στην οικογένεια Ωνάση δεν είναι το καλύτερο. Τα παιδιά του, Αλέξανδρος και Χριστίνα, που έχουν ενημερωθεί μόλις το προηγούμενο βράδυ για τον γάμο του πατέρα τους, αντιδρούν αρνητικά, με τη Χριστίνα μάλιστα να περνά όλο το βράδυ κάνοντας βόλτες στον Σκορπιό. Για να πειστεί ο Αλέξανδρος ακόμα και να έρθει στον γάμο, χρειάζεται η παρέμβαση της μητέρας της Τζάκι: «Ακουσε, Αλέξανδρε, έχω να σου πω κάτι. Και οι κόρες μου και εγώ, χωρίσαμε, γιατί έτσι ήταν οι συνθήκες. Αλλά δεν είναι διαγωγή αυτή, πρέπει να είσαι ευγενής, θα μεγαλώσεις μεθαύριο». Αλλά και του ίδιου του Ωνάση: «Δεν ξέρεις στη ζωή τι μπορεί να συμβεί, αυτή τη στιγμή στενοχωρείς τον μπαμπά σου».
Η τελετή
Την ημέρα του γάμου, σαράντα έξι χρόνια πριν, Κυριακή 20 Οκτωβρίου, η Τζάκι και η συνοδεία της την περνούν πάνω στο γιοτ «Χριστίνα», ενώ στο εκκλησάκι της Παναγίας στον Σκορπιό τη συνοδεύει ο πατριός της κάτω από ψιλή βροχή. Η ίδια εμφανίζεται με ένα δαντελένιο μπεζ νυφικό φόρεμα Βαλεντίνο, στο αριστερό της χέρι φορά ένα πελώριο ρουμπίνι σε σχήμα καρδιάς με διαμάντια γύρω γύρω, ενώ στα αφτιά της κρέμονται δύο εξίσου μεγάλα ρουμπίνια, δεμένα και αυτά με διαμάντια. Μέσα στο λιτά στολισμένο εκκλησάκι βρίσκονται μόνο είκοσι άτομα, που παρακολουθούν ένα κλασικό ελληνορθόδοξο τελετουργικό, με τον ιερέα Πολύκαρπο Αθανασίου να ψέλνει επί σαράντα πέντε λεπτά αποκλειστικά στα ελληνικά.
Παρότι το ζευγάρι δείχνει ν’ απολαμβάνει αυτές τις στιγμές, δεν μπορούμε να πούμε ότι αυτό ισχύει και για τους συγγενείς των δύο οικογενειών, με πιο αμήχανους τους Αμερικανούς, που δεν καταλαβαίνουν ούτε τα λόγια ούτε την τελετή. Ο «γάμος του αιώνα» ολοκληρώνεται με γλέντι στο φωταγωγημένο «Χριστίνα», με τους μόλις 75 επίσημους καλεσμένους να χορεύουν συρτάκι στον ρυθμό του Ζορμπά. Η επόμενη ημέρα βρίσκει τους πάντες να αμφιβάλλουν για τις προθέσεις των νεόνυμφων. Ο Ωνάσης, λένε, δεν θα ήταν πια ένας μονάρχης χωρίς στέμμα, ενώ η Τζάκι θα έχει την απόλυτη οικονομική ασφάλεια κάνοντας τον πρώτο να δηλώσει λίγο μόλις διάστημα μετά: «Το κακό με μας είναι ότι όταν η Τζάκι μιλάει για εκατομμύρια, εννοεί δολάρια, ενώ εγώ δραχμές».
Παρά τον θάνατό του επτά χρόνια μετά, η τελευταία υποχρεώνεται από το προγαμιαίο συμφωνητικό να μην αποχωριστεί μέχρι το τέλος της το Jackie O.
Δημοσιογραφική κάλυψη από πολεμικούς ανταποκριτές…
Εκείνες τις ημέρες σε Σκορπιό και Λευκάδα χτυπά η καρδιά του παγκόσμιου δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος, δημιουργώντας ένα σκηνικό που θυμίζει ταινία του Τζέιμς Μποντ, πασπαλισμένη με λάμψη χολιγουντιανών σταρ. Το Νυδρί μετατρέπεται για τέσσερις ημέρες σε δημοσιογραφική Βαβέλ, αφού στη μικρή του παραλία συνωστίζονται εκατοντάδες δημοσιογράφοι, δεκάδες τηλεοράσεις και ραδιόφωνα από όλο τον κόσμο και άγνωστος αριθμός φωτογράφων παπαράτσι που αγωνιούν για κάποιο αποκλειστικό πλάνο του ζευγαριού. Σαράντα Αμερικανοί δημοσιογράφοι μαζί με φωτογράφους των περιοδικών «Time» και «Life», με εμπειρία από τον πόλεμο του Βιετνάμ, καταφθάνουν με πτήση τσάρτερ.
Ο Ωνάσης, γνωρίζοντας καλά το παιχνίδι της δημοσιότητας, διαρρέει ελάχιστες πληροφορίες για το μυστήριο, αφήνοντας τη δημοσιογραφική φαντασία να οργιάζει. Οι άδειες γάμου θα βγουν στον Σκορπιό, στη Γλυφάδα ή μήπως στο Οικουμενικό Πατριαρχείο; Ποιος θα είναι ο ιερέας του μυστηρίου και ποιος ο κουμπάρος; Αληθεύει ότι θα κάνει δώρο στην Τζάκι τον ίδιο τον Σκορπιό; Η Μαρία Κάλλας έχει προσκλητήριο; Οσο οι δημοσιογράφοι δεν λαμβάνουν απαντήσεις τόσο δημιουργούν σενάρια που στις ανταποκρίσεις τους στέλνονται με τον τίτλο του αποκλειστικού.
Τη μέρα του γάμου Λιμεναρχείο και υπουργείο Ναυτιλίας απαγορεύουν τη διάθεση όλων των βαρκών της περιοχής στους αγωνιούντες δημοσιογράφους, που αναζητούν τρόπους εισόδου στον Σκορπιό. Ο ναυτικός αποκλεισμός σπάει στις 3:30 το μεσημέρι με αιφνίδια δημοσιογραφική έφοδο στις βάρκες, οι οποίες, αφού καταλαμβάνονται, εφορμούν κατά του ζωσμένου με υδροπλάνα, βατραχανθρώπους και επίγειες περιπολίες Σκορπιού. Οσοι τυχεροί ανεβαίνουν στο νησάκι είναι βρεγμένοι ως το κόκαλο αφού φτάνουν εκεί κολυμπώντας, ενώ ο μόνος χώρος που δεν καταφέρνουν να μπουν οι φωτογράφοι είναι η κρεβατοκάμαρα των νεόνυμφων… Τα παραπάνω βέβαια μπορούσαν ν’ αποφευχθούν αν ο Ωνάσης επέλεγε να γίνει ο γάμος στο εκκλησάκι που βρίσκεται μέσα στο «Χριστίνα». Αλλά ο δαιμόνιος Σμυρνιός δεν το θέλησε…