Αν και το χρονικό διάστημα μέχρι τις επόμενες εκλογές –εφόσον διεξαχθούν στη λήξη της τετραετίας– είναι μακρύ και τα γεγονότα απολύτως απρόβλεπτα, υπάρχουν –με βάση τη δυναμική των πραγμάτων– δύο σταθερές που θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό τις πολιτικές εξελίξεις.
Πρώτον, κανένα από τα μεγάλα κόμματα (Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ) δεν θα καταφέρει να εξασφαλίσει την αναγκαία πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο, προκειμένου να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας. Δεύτερον, οι πιθανότητες κυβερνητικών συνεργασιών είναι από απειροελάχιστες έως μηδενικές, καθώς σχεδόν όλα τα κόμματα αποκλείουν κατηγορηματικά το ενδεχόμενο αυτό, καθένα από αυτά σε διαφορετικό σενάριο.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης έχει δηλώσει κατ’ επανάληψη ότι δεν προτίθεται να συνεργαστεί με τα κόμματα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, ήτοι την Ελληνική Λύση, τη Φωνή Λογικής και τη Νίκη.
Advertisement
Μοναδικός πιθανός σύμμαχός του το ΠΑΣΟΚ, ωστόσο, ο Ν. Ανδρουλάκης έχει καταστήσει σαφές ότι δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, όποιες κι αν είναι οι πολιτικές συνθήκες μετά τις εκλογές. Αντίθετα, είναι ανοιχτός σε συνεργασία με τις προοδευτικές δυνάμεις της Κεντροαριστεράς, με την Πλεύση Ελευθερίας και τη Νέα Αριστερά να είναι κάθετα αρνητικοί και το ΜέΡΑ25 να έχει αποκλειστεί εκ προοιμίου.
Το ΚΚΕ είναι σταθερά έξω από τα όποια σενάρια. Από την άλλη, για να θέσει θέμα κυβερνητικών συνεργασιών, ο κ. Ανδρουλάκης θα πρέπει στις εκλογές να αναδειχθεί πρώτο κόμμα το ΠΑΣΟΚ, κάτι που αυτήν την ώρα φαντάζει από απίθανο έως εξωπραγματικό. Αδιέξοδο, με άλλα λόγια…
Στο Μέγαρο Μαξίμου παρακολουθούν με προσοχή τις κινήσεις του Ν. Ανδρουλάκη και τις διαδοχικές δηλώσεις του περί μη συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και τις αντιδράσεις που καταγράφονται στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ.
Εκτιμούν ότι η ένταση που χρησιμοποιεί στα λεγόμενά του ο κ. Ανδρουλάκης έχει ως στόχο να διεγείρει τα αντιδεξιά αντανακλαστικά των ψηφοφόρων του και να κρατήσει συσπειρωμένη τη βάση του Κινήματος. Επισημαίνουν, ωστόσο, ότι στην παρούσα φάση ο κ. Ανδρουλάκης «μιλάει εκ του ασφαλούς» και σε απόσταση από το δίλημμα στο οποίο θα βρεθεί την επομένη των εκλογών.
«Αν δεν υπάρχει αυτοδυναμία και αρνηθεί να συνεργαστεί για τον σχηματισμό κυβέρνησης, θα αναλάβει την ευθύνη για την ακυβερνησία και την πολιτική αστάθεια στη χώρα», τονίζουν.
Το «σταθερότητα ή ακυβερνησία;» θα είναι και το εκβιαστικού χαρακτήρα δίλημμα που θα θέσει ο Κυρ. Μητσοτάκης στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Στο επιτελείο του πρωθυπουργού θεωρούν πολύ πιθανό ο κ. Ανδρουλάκης να επιμείνει μέχρι τέλους στην άρνησή του.
Σε μια τέτοια περίπτωση, η επανάληψη των εκλογών θα είναι μονόδρομος, καθώς ο κ. Μητσοτάκης δεν πρόκειται, όπως έχει δεσμευτεί δημόσια, να συνεργαστεί με κάποιο από τα μικρότερα κόμματα της Δεξιάς, ενώ με αυτά της Αριστεράς δεν υπάρχει κανένα σημείο επαφής. Στόχος του, στις δεύτερες εκλογές να συσπειρώσει ακόμη περισσότερους πολίτες που επιθυμούν την ομαλή πορεία της χώρας και να εξασφαλίσει την πολυπόθητη αυτοδυναμία.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι «τι θα γίνει αν στις πρώτες εκλογές η Νέα Δημοκρατία δεν έχει αυτοδυναμία και απέχει πολύ από το όριο;». Οι τρίτες εκλογές θα είναι καταστροφικές από πολλές απόψεις. Η άρνηση του ΠΑΣΟΚ να συνεργαστεί έχει επαναφέρει στα ενδότερα της κυβερνητικής παράταξης τη συζήτηση για αλλαγή του εκλογικού νόμου. Προς την κατεύθυνση που να καθιστά πιο εφικτή (εύκολη) την αυτοδυναμία. Πολύ δύσκολα ο κ. Μητσοτάκης θα καταφέρει να βρει συμμάχους σε αυτό το εγχείρημα, κατά συνέπεια, ακόμη και αν η αλλαγή του εκλογικού νόμου ψηφισθεί μόνο από την κυβερνητική παράταξη, δεν μπορεί να ισχύσει παρά στις μεθεπόμενες εκλογές. Κουμπώνει, όμως, στο σενάριο των διπλών εκλογών.
