Αυτό που αρχικά είχε παρουσιαστεί ως ευφάνταστη θεωρία συνωμοσίας παίρνει πλέον τις διαστάσεις μιας αποκάλυψης που συγκλονίζει την ελληνική κοινωνία και κονιορτοποιεί το κυβερνητικό αφήγημα για τα Τέμπη.
Αν τελικά επιβεβαιωθεί ότι η εμπορική αμαξοστοιχία μετέφερε λαθραία καύσιμα, θα έχουμε να κάνουμε με έναν πραγματικό κόλαφο για την κυβέρνηση και το κράτος. Σε μια τέτοια περίπτωση, η κυβέρνηση θα δυσκολευτεί πολύ να αντικρούεις τις κατηγορίες για συγκάλυψη, γενικευμένη διαφθορά και αποδιοργάνωση βασικών λειτουργιών μιας συντεταγμένης Πολιτείας.
Το πόρισμα
Όταν ο πρωθυπουργός δεν αποκλείει το ενδεχόμενο της μεταφοράς λαθραίων καυσίμων από την εμπορική αμαξοστοιχία των Τεμπών και ο αρμόδιος υπουργός Μεταφορών Χρήστος Σταϊκούρας «δεν βάζει το χέρι του στη φωτιά» για το ίδιο θέμα, αντιλαμβανόμαστε όλοι-ες ότι το ενδεχόμενο δεν είναι απλώς ανοιχτό αλλά εξαιρετικά πιθανό.
Η αποκάλυψη από την Εφημερίδα των Συντακτών τμημάτων του πορίσματος που συντάσσουν οι ερευνητές του Εθνικού Οργανισμού Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων και Ασφάλειας Μεταφορών (ΕΟΔΑΣΑΑΜ), έρχεται να ενισχύσει το σενάριο της μεταφοράς λαθραίων καυσίμων. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Άρη Χατζηγεωργίου, οι ερευνητές κάνουν λόγο για μεγάλη ποσότητα καύσιμης ύλης που τροφοδότησε την έκρηξη μετά τη σύγκρουση των τρένων.
Υπενθυμίζεται ότι χτεσινό ρεπορτάζ της Real News, το Πανεπιστήμιο της Γάνδης στο οποίο ανέθεσε ο ΕΟΔΑΣΑΑΜ πραγματογνωμοσύνη για τα αίτια της φωτιάς στα Τέμπη, έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η εμπορική αμαξοστοιχία μετέφερε 3,5 τόνους αδήλωτης καύσιμης ύλης.
Στο πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ αναφέρονται επίσης σειρά πολύ σημαντικών παραλείψεων στην έρευνα, με προεξάρχουσα την απώλεια του βίντεο της εμπορικής αμαξοστοιχίας.
Εντύπωση προκαλεί επίσης το ότι σύμφωνα με το ρεπορτάζ της ΕφΣυν, οι μπουλντόζες, οι εκσκαφείς, και τα φορτηγά με τα χαλίκια για το μπάζωμα βρίσκονταν στον τόπο του εγκλήματος πριν ξημερώσει, δηλαδή λίγες μόνο ώρες μετά την τραγωδία.
Πρωτοφανές πολιτικό σκάνδαλο
Αν επιβεβαιωθεί το φορτίο των λαθραίων καυσίμων, όπως φαίνεται, θα βρεθούμε μπροστά σε ένα πρωτοφανές πολιτικό σκάνδαλο. Ένα σκάνδαλο με δύο πτυχές.
Πρώτον, το λαθρεμπόριο καυσίμων μέσω του σιδηρόδρομου καταδεικνύει τόσο το βάθος της διαφθοράς στη χώρα όσο και την αποδιάρθρωση των βασικών λειτουργιών δημόσιου ελέγχου.
Είναι γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια το λαθρεμπόριο καυσίμων έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και αποτελεί βασικό αντικείμενο του οργανωμένου εγκλήματος. Αλλά η μεταφορά ξυλολίου (ή όποιας άλλη ουσίας) με το σιδηρόδρομο καθιστά σαφές ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε όριο. Δεν μπορεί να γίνουν τέτοιες μεταφορές χωρίς την εμπλοκή προσώπων που κατέχουν θέσεις αυξημένης ευθύνης.
Δεύτερον, το ενδεχόμενο του λαθρεμπορίου φωτίζει με διαφορετικό τρόπο την επιχείρηση συγκάλυψης. Ας σκεφτούμε λίγο την έκταση αυτής της επιχείρησης: Τα φορτηγά με το χαλίκι ήταν εκεί λίγες ώρες μετά τη σύγκρουση, χάθηκαν τα βίντεο όχι από μία αλλά από 40 κάμερες που κανονικά θα έπρεπε να είχαν καταγράψει την εμπορική αμαξοστοιχία, η δειγματοληψία και η χημική ανάλυση έγιναν 29 ημέρες μετά το έγκλημα όταν είχαν χαθεί κρίσιμα στοιχεία, το παραποιημένο ηχητικό διοχετεύθηκε στα ΜΜΕ λίγες ώρες μετά την τραγωδία…
Απειλείται η… σταθερότητα
Από την πλευρά της, η κυβέρνηση επικαλείται την κομματική εργαλειοποίηση και τον κίνδυνο της… αποσταθεροποίησης. Στη σημερινό μπριφινγκ ο Παύλος Μαρινάκης δήλωσε: «Τότε εργαλειοποίησαν τη δικαιολογημένη αγανάκτηση των πολιτών για την οικονομική κρίση και τις δύσκολες αποφάσεις, τις οποίες είχαν λάβει οι τότε οι κυβερνήσεις […].
Τώρα δείχνουν και πάλι ότι δεν έχουν πρόβλημα να εργαλειοποιήσουν το οτιδήποτε, ακόμα και τον ανθρώπινο πόνο, ακόμα και τον πόνο συγγενών θυμάτων ή την οργή των πολιτών και την ανάγκη των πολιτών να αποδοθεί Δικαιοσύνη».
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προσέθεσε ότι «δουλειά της κυβέρνησης είναι, να διατηρήσει ως κόρην οφθαλμού κάτι το οποίο είναι ζητούμενο για πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης και όχι μόνο. Την πολιτική σταθερότητα και την ευρύτερη σταθερότητα, που σταθερότητα δεν σημαίνει κάτι στάσιμο αλλά σημαίνει ουσιαστική πρόοδος, χωρίς να διακινδυνεύονται οι θυσίες των πολιτών».
Όμως ούτε το τι συνέβη πριν 15 χρόνια ούτε η καλλιέργεια ηθικού πανικού περί του (ανύπαρκτου) κινδύνου αποσταθεροποίησης δίνουν απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα του εγκλήματος των Τεμπών. Άλλωστε για σχέδιο αποσταθεροποίησης μίλαγε και η κυβέρνησης της Σερβίας μέχρι που τελικά ο πρωθυπουργός Βούτσεβιτς αναγκάστηκε να παραιτηθεί κάτω από την πίεση των λαϊκών διαμαρτυριών για τη σιδηροδρομική τραγωδία στο Νόβι Σαντ.