Αρνητική η γνώμη της πλειοψηφίας και για τους κυβερνητικούς χειρισμούς στο θέμα της πανδημίας ● Σε υποχώρηση τα ποσοστά της Ν.Δ. στην πρόθεση ψήφου, ωστόσο παραμένει πρώτο κόμμα, με τον ΣΥΡΙΖΑ να μην μπορεί να καρπωθεί τις «γαλάζιες» ζημίες.

Αντιμέτωπη με την ολοένα αυξανόμενη δυσαρέσκεια των πολιτών βρίσκεται η κυβέρνηση. Τα σημάδια της φθοράς, της κόπωσης και των ατυχών πολιτικών επιλογών της Ν.Δ. αποτυπώνονται πλέον με σαφήνεια στις καταγραφές των πολιτών, οι οποίοι εκφράζουν ανοιχτά τη διαφωνία ή τον χαμηλό δείκτη ικανοποίησής τους από τις κυβερνητικές επιλογές.

Τα επίμαχα συμπεράσματα, τα οποία αφορούν τόσο το θέμα της διαχείρισης της πανδημίας όσο και τη γενικότερη εικόνα από το έργο της Ν.Δ. τους 19 μήνες της διακυβέρνησής της, προκύπτουν σύμφωνα με την έρευνα ανίχνευσης στάσεων, αντιλήψεων και εκλογικής συμπεριφοράς που διενήργησε η Prorata για λογαριασμό της «Εφ.Συν.».

Παρομοίως καθοδική είναι η πορεία της Ν.Δ. και στην πρόθεση ψήφου όπου το κυβερνών κόμμα υποχωρεί σε σχέση με τον σφυγμό Νοεμβρίου της ίδιας εταιρείας, αν και την ίδια ώρα διατηρεί την πρωτιά δείχνοντας την ανθεκτικότητά της έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, που μένει στάσιμος χωρίς ουσιαστικά πολιτικά κέρδη.

Αξιοσημείωτο είναι παράλληλα και το ποσοστό των αναποφάσιστων, το οποίο μεγαλώνει.

Πιο αναλυτικά, στο ερώτημα πώς αξιολογείτε τη μέχρι στιγμής διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση το 55% των πολιτών απαντά αρνητικά (σίγουρα αρνητικά το 35% και μάλλον αρνητικά το 20%), ενώ μόνο το 44% έχει διαμορφώσει θετική άποψη για τους κυβερνητικούς χειρισμούς στο εν λόγω κορυφαίο θέμα που ταλανίζει την κοινωνία τον τελευταίο χρόνο.

Με ηλικιακά κριτήρια οι περισσότερο δυσαρεστημένοι είναι όσοι ανήκουν στην ηλικιακή ομάδα 17-34 ετών (68%) και ακολουθούν οι ηλικίες 35-54 (57%) και οι άνω των 55 με 46%.

Σίγουρα ή μάλλον θετικά διαχειρίζεται την κατάσταση με τον κορονοϊό η κυβέρνηση, απάντησε η πλειοψηφία της ηλικιακής ομάδας άνω των 55 σε ποσοστό 53%.

Η νέα γενιά

Η απογοήτευση των συμμετεχόντων στη δημοσκόπηση διευρύνεται στο συναφές ερώτημα, το οποίο όμως αφορά το συνολικό επίπεδο ικανοποίησης από το έργο της Ν.Δ. ως κυβέρνησης της χώρας.

Συγκεκριμένα το 60% απαντά ότι δεν είναι καθόλου ευχαριστημένο, ενώ ικανοποιημένο δηλώνει μόλις το 39%.

Από πλευρά ηλικίας οι νεαρότεροι πολίτες (17-34 ετών) είναι οι πιο δυσαρεστημένοι σε ποσοστό 71%, εύρημα που φαίνεται ότι σχετίζεται τόσο με τις επιλογές για την ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας όσο και με την απουσία πολιτικών που ενισχύουν τη νέα γενιά σε τομείς όπως τα εργασιακά.

Αντιθέτως, οι πιο ευχαριστημένοι από τη «γαλάζια» διακυβέρνηση είναι οι πολίτες άνω των 55 ετών (48%).

Σε ό,τι αφορά την πρόθεση ψήφου, η Ν.Δ. προηγείται με 33% (τρεις μονάδες λιγότερο σε σχέση με τη μέτρηση του Νοεμβρίου που λάμβανε 36%) και ακολουθεί σε απόσταση 9 μονάδων διαφοράς ο ΣΥΡΙΖΑ με 24%.

Το αξιοσημείωτο και ανησυχητικό για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι ότι και αυτή τη φορά δεν καταφέρνει να εισπράξει από την υποχώρηση του αντιπάλου του μένοντας «κολλημένος» στα ποσοστά προ τριών μηνών.

Στην τρίτη θέση, ελαφρώς ενισχυμένο, εμφανίζεται το Κίνημα Αλλαγής με 5,5% και έπονται το ΚΚΕ με 4,5%, το ΜέΡΑ25 με 3,5% και τελευταία η Ελληνική Λύση με 2,5%.

Σημαντική παράμετρος, καθώς πρόκειται για μια ιδιαίτερα μεγάλη δεξαμενή που -υπό όρους- θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα, είναι οι αναποφάσιστοι ψηφοφόροι, οι οποίοι, μαζί με όσους απάντησαν ότι θα ρίξουν λευκό, άκυρο ή δεν θα ψηφίσουν, δημιουργούν άθροισμα της τάξης του 21%.

Πάντως αν αύριο διεξάγονταν εκλογές, τη Ν.Δ. θα ψήφιζαν οι ηλικίες άνω των 55 ετών σε ποσοστό 40% και τον ΣΥΡΙΖΑ σε ποσοστό 27%, στοιχείο που δείχνει ότι και τα δύο κόμματα έχουν καλύτερη διεισδυτικότητα στους πιο ηλικιωμένους ανθρώπους.

Στις παραγωγικές ηλικίες, 35-54 ετών, οι ψηφοφόροι που συμμετείχαν στην έρευνα επιλέγουν κατά 28% τη Ν.Δ. και κατά 20% τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ στις ακόμη μικρότερες ηλικίες, 17-34 ετών, καταγράφεται ισοψηφία, με 21% τόσο για τη Ν.Δ. όσο και για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ανάλογη είναι και η εικόνα από την ικανοποίηση για το έργο της Ν.Δ. ως κυβέρνησης, όπου στις μικρότερες ηλικίες η φθορά της κυβέρνησης είναι ιδιαίτερα εμφανής, με ποσοστά ικανοποίησης κάτω από 30%.

Τέλος, ως προς την καταλληλότητα για την πρωθυπουργία ο Κυριάκος Μητσοτάκης διατηρεί το προβάδισμα με 41% έναντι 27% του Αλέξη Τσίπρα, ενώ κανέναν από τους δύο δεν θεωρεί κατάλληλο το 31% των ερωτηθέντων.

Η φθορά της κυβέρνησης ως ευκαιρία για τον ΣΥΡΙΖΑ

Αγγελος Σεριάτος*

Αναντίρρητα, η μέτρηση της Prorata επιβεβαιώνει τέσσερα βασικά στοιχεία σε σχέση με το πώς εξελίσσεται η πολιτική κατάσταση στη χώρα.

Πρώτον, τη σαφή υπεροχή του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας έναντι του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, παρά τη σταθερά πτωτική τάση των ποσοστών πρόθεσης ψήφου προς τη Ν.Δ. αλλά και όλων των επιμέρους δεικτών αξιολόγησης του έργου της κυβέρνησης.

Δεύτερον, την αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να αυξήσει τα ποσοστά του, είτε υποδεχόμενος ορισμένους ψηφοφόρους που σταδιακά αποστοιχίζονται από τη Ν.Δ. είτε συσπειρώνοντας άλλους που, ενώ στήριξαν το κόμμα της Αριστεράς στις πρόσφατες εκλογές, σήμερα δηλώνουν αναποφάσιστοι.

Τρίτον, τη σχετικά αμετάβλητη εικόνα σε σχέση με τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης (Κίνημα Αλλαγής, ΚΚΕ, ΜέΡΑ25, Ελληνική Λύση), τα οποία παρά τις συγκυριακές διακυμάνσεις των ποσοστών τους δεν διαφαίνεται να βρίσκονται σε σταθερά ανοδική ή καθοδική τροχιά. Και τέλος, το σταθερά αυξανόμενο ποσοστό της αδιευκρίνιστης ψήφου, που αποτελεί τεκμήριο ότι σταδιακά αναπτύσσεται δυναμική αλλαγής του πολιτικού σκηνικού.

Η Ν.Δ. σε μόλις τρεις μήνες δείχνει να έχει απολέσει 3% στη μέτρηση της πρόθεσης ψήφου, καταγράφοντας συνολικές απώλειες 7% σε σχέση με την εκλογική επίδοση του Ιουλίου του 2019, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει κοντά στο 24%, αντιμετωπίζοντας δυσκολία να προσεγγίσει τη δική του τελευταία εκλογική επίδοση (31,5%).

Η εικόνα της κυβέρνησης είναι σαφές ότι πλήττεται από σειρά χειρισμών που σχετίζονται κυρίαρχα με την πανδημία και με την υπόθεση Λιγνάδη, χωρίς ακόμα να μπορεί με βεβαιότητα να προσδιοριστεί το μέγεθος της «ζημιάς» για το κυβερνών κόμμα, καθώς η κατάσταση και στα δυο παραπάνω μέτωπα παραμένει δυναμική. Εντούτοις, δεδομένου ότι προσώρας ο έτερος πυλώνας του -ηπιότερου σε σχέση με άλλες περιόδους- δικομματικού συστήματος δεν δείχνει να μπορεί να καρπωθεί σχετικά οφέλη, θα ήταν εξαιρετικά επισφαλές να υποστηρίξουμε ότι υπάρχει αλλαγή του πολιτικού σκηνικού. Προσώρας.

Γιατί οι αναπόφευκτες επιπτώσεις της οικονομικής ύφεσης δεν έχουν ακόμα βιωθεί από την κοινωνική πλειονότητα (ή τον λεγόμενο «μέσο πολίτη», όπως κάπως μάλλον καταχρηστικά συνηθίζεται να λέμε), καθώς τα μέτρα στήριξης που λαμβάνει η κυβέρνηση απορροφούν προσωρινά την πίεση προς τα οικονομικά των νοικοκυριών.

Ωστόσο, είναι προφανές ότι τα μέτρα κάποια στιγμή θα πάψουν να λαμβάνονται και τότε η αξιολόγηση του κυβερνητικού έργου ως προς τη διαχείριση της οικονομίας, το παραδοσιακά δηλαδή σημαντικότερο στη διαμόρφωση του πολιτικού κλίματος και της εκλογικής απόφασης ζήτημα, ενδεχομένως να δώσει τη χαριστική βολή σε μια κυβέρνηση που φαίνεται πως απομακρύνεται σταδιακά από τις προεκλογικές προσδοκίες που είχε καλλιεργήσει. Το αν ο εκ των πραγμάτων βασικός αντίπαλος της Ν.Δ., ο ΣΥΡΙΖΑ, θα καταφέρει να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του ευρύτερου χώρου της Αριστεράς αλλά και παράλληλα να πείσει τους δυσαρεστημένους από τη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ψηφοφόρους, μένει να το δούμε. Ο καιρός γαρ εγγύς.

*Επικεφαλής Πολιτικών Ερευνών της Prorata

ΠΗΓΗ: EΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ