Εκπαιδευτικός που εργαζόταν στο Αρσάκειο της Πάτρας απολύθηκε όταν υπέγραψε επιστολή που καλούσε το σχολείο να ξανασκεφτεί την εγκατάσταση καμερών στις τάξεις. Διεκδικεί πλέον το δίκιο της μέσω της δικαστικής οδού.
Στα δικαστήρια θα επιχειρήσει να βρει το δίκιο της δασκάλα, πρώην εργαζόμενη στο Αρσάκειο Δημοτικό Σχολείο Πατρών, η οποία απολύθηκε πριν ένα χρόνο.
Η εκπαιδευτικός Βάσια Βαγενά έχει ήδη καταθέσει αγωγή κατά της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας και έχει πάρει δικάσιμο για τον προσεχή Σεπτέμβριο, αν όλα πάνε καλά.
Η υπόθεση έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον από την άποψη ότι η εκπαιδευτικός έχασε τη δουλειά της διότι, όπως τονίζεται σχετικώς και στην αγωγή, εξέφρασε απλώς επιφυλάξεις για την απόφαση της διοίκησης του σχολείου να τοποθετηθούν κάμερες εντός των σχολικών τάξεων την περίοδο της εκ περιτροπής διδασκαλίας πανελλαδικά τον Ιούνιο του 2020.
To ιστορικό της υπόθεσης
Οι εκπαιδευτικοί του Αρσακείου Δημοτικού Σχολείου της Πάτρας ενημερώθηκαν τον Μάιο του 2020 για την ειλημμένη απόφαση της διοίκησης να τοποθετηθούν κάμερες στις σχολικές αίθουσες από την 1η Ιουνίου. Οπως ήταν λογικό, η γνωστοποίηση της εν λόγω απόφασης προκάλεσε σκεπτικισμό και προβληματισμό στις τάξεις των δασκάλων. Αποφασίστηκε να σταλεί επιστολή προς το Διοικητικό Συμβούλιο της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, την οποία υπέγραψαν 15 εκπαιδευτικοί του οργανισμού.
Στην επιστολή γινόταν, μεταξύ άλλων, λόγος για την ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων μαθητών και εκπαιδευτικών, ζήτημα που εκ φύσεως είναι ιδιαίτερα σημαντικό και για το οποίο υπήρξαν αποφάσεις της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα.
Παρά το γεγονός όμως ότι στην επιστολή διατυπώνονταν συγκεκριμένοι προβληματισμοί και ερωτήματα σχετικά με τις ενέργειες του σχολείου, γραπτή απάντηση δεν δόθηκε ποτέ. Απλά οι υπογράφοντες ενημερώθηκαν τηλεφωνικά ότι η διοίκηση του σχολείου δεν θα άλλαζε επ ουδενί την απόφασή της. Παράλληλα, όπως η καταγγέλλουσα αναφέρει, το κλίμα στο σχολείο για τους εκπαιδευτικούς που είχαν υπογράψει την επιστολή άρχισε να γίνεται εξαιρετικά βαρύ.
Από τους υπογράφοντες μόνο η καταγγέλλουσα είχε σύμβαση εργασίας που έληγε πριν την εφαρμογή του νέου νόμου για την ιδιωτική εκπαίδευση. Τελικά, παρά το ότι η εκπαιδευτικός είχε εισπράξει εγκωμιαστικά σχόλια για τη δουλειά της τόσο από τους προϊσταμένους της όσο και από τις οικογένειες των μαθητών της, η σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου καταγγέλθηκε στη λήξη της, στις 31 Αυγούστου του 2020.
Από τις 25 Αυγούστου και μετά, αφού είχε γνωστοποιηθεί επισήμως η πρόθεση για την καταγγελία της σύμβασης, η εκπαιδευτικός προχώρησε σε συγκεκριμένες κινήσεις με την υποστήριξη του Συλλόγου Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Αχαϊας αλλά και του Εργατικού Κέντρου της Πάτρας. Από το σχολείο, μετά τις σχετικές οχλήσεις, έγινε γνωστό ότι δεν προέκυπτε ζήτημα μείωσης προσωπικού. Η εκπαιδευτικός που απολύθηκε αντικαταστάθηκε άμεσα με νέα πρόσληψη.
Η υπόθεση έφτασε μέχρι τη Βουλή με ερώτηση από τους βουλευτές Αχαϊας του ΣΥΡΙΖΑ Σία Αναγνωστοπούλου και Κώστα Μάρκου. Ανέλαβε να απαντήσει ο τότε Υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης, ο οποίος είπε ότι, αν και αναζήτησε στοιχεία, δεν κατάφερε να βρει γιατί δεν είχε γίνει σχετική καταγγελία στο ΣΕΠΕ!
Η κα Βαγενά, μιλώντας στο NEWS24/7 ανέφερε τα εξής: «Η καταγγελία της σύμβασής μου πρακτικά ακυρώνει το δικαίωμα των εκπαιδευτικών να εκφράζουμε ελεύθερα τη γνώμη μας για θέματα που αφορούν το σχολείο στη συλλογική και δημοκρατική διαδικασία του Συλλόγου Διδασκόντων.
Το γεγονός ότι η Φ.Ε. δεν απάντησε ποτέ στην ενυπόγραφη επιστολή με τα ερωτήματα που θέσαμε θεωρώ ότι μας απαξιώνει ως υπαλλήλους και παιδαγωγούς, μια και θέτει σε αμφισβήτηση το γεγονός ότι κατατέθηκαν προβληματισμοί με στόχο την άσκηση των καθηκόντων μας όσο πιο ποιοτικά και υπεύθυνα γίνεται. Αντί για επαγγελματισμό και απόδειξη του αισθήματος ευθύνης προς το λειτούργημά μας, η επιστολή, απ’ ό,τι φάνηκε από τις εξελίξεις, ερμηνεύτηκε ως κίνηση αμφισβήτησης της αυθεντίας της διοίκησης.
Κι επειδή άκουσα πολλά αφηγούμενη την περιπέτειά μου σε κόσμο, και είδα ότι κάμποσοι θεωρούν ότι οι εκπαιδευτικοί διαμαρτυρήθηκαν για τις κάμερες επειδή είναι τεχνοφοβικοί και τεμπέληδες, ή φερέφωνα μικροκομματικών και συνδικαλιστικών «δακτύλων», πιστεύω ότι όσο απαξιώνονται οι εκπαιδευτικοί συλλήβδην ως κλάδος με στερεοτυπικές αντιλήψεις, κλείνουμε τ’ αυτιά μας στους παιδαγωγούς, με ό,τι αυτό συνεπάγεται».
Το μήνυμα που στέλνεται από ενέργειες αυτού του είδους προς τα έξω είναι ξεκάθαρο. Οι εργαζόμενοι, ακόμα και οι εκπαιδευτικοί, θα πρέπει να είναι πειθήνια όργανα και να εφαρμόζουν τις αποφάσεις των διοικήσεων και των ανωτέρων τους. Η οποιαδήποτε αντίδραση θα τιμωρείται παραδειγματικά. Δεν ακούγεται και δεν είναι πολύ δημοκρατικό.
Γι’ αυτό και η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση αναμένεται με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον…