Περισσότερο από 30 χρόνια μετά την εκτόξευση του θρυλικού διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble το 1990, η NASA παρουσίασε την Τρίτη την πρώτη, πολυναμενόμενη παρτίδα εικόνων του διαδόχου του, ενός οργάνου σχεδιασμένου σχεδιασμένου να κοιτάξει πιο μακριά από ποτέ στον χώρο και το χώρο.
Το διαστημικό τηλεκόπιο James Webb, ένα θαύμα της μηχανικής που συνάντησε πολλές καθυστερήσεις και κόστισε τελικά σχεδόν 10 δισεκατομμύρια δολάρια, θα μπορέσει μεταξύ άλλων να διακρίνει τα πρώτα άστρα που γέμισαν με φως το Σύμπαν, να παρατηρήσει άμεσα μακρινούς εξωπλανήτες, ακόμα και να αναζητήσει σημεία ζωής στις εξωγήινες ατμόσφαιρές τους.
Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, ένα θαύμα της μηχανικής που συνάντησε πολλές καθυστερήσεις και κόστισε τελικά σχεδόν 10 δισεκατομμύρια δολάρια, θα μπορέσει μεταξύ άλλων να διακρίνει τα πρώτα άστρα που γέμισαν με φως το Σύμπαν, να παρατηρήσει άμεσα μακρινούς εξωπλανήτες, ακόμα και να αναζητήσει σημεία ζωής στις εξωγήινες ατμόσφαιρές τους.
Περισσότεροι από 20.000 επιστήμονες και τεχνικοί από όλο τον κόσμο συνεργάστηκαν για την ανάπτυξη και διαχείριση του Webb, μια συνεργασία της NASA με την ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA και την αντίστοιχη υπηρεσία του Καναδά, το οποίο εκτοξεύτηκε τον Δεκέμβριο και ακολουθεί τη Γη στο ταξίδι της γύρω από τον Ήλιο από ασφαλή απόσταση 1,5 εκατ. χιλιομέτρων.
Οι νέες εικόνες απαθανατίζουν πέντε κοσμικά αντικείμενα, επιλεγμένα από τη NASA ώστε να αναδεικνύουν τις βασικές θεματικές που θα εξερευνήσει το τηλεσκόπιο.
Η λίστα περιλαμβάνει το γαλαξιακό σμήνος SMACS 0723, το Νεφέλωμα της Τρόπιδας, το Νότιο Δακτυλιοειδές Νεφέλωμα, μια ομάδα γαλαξιών γνωστή ως Κουιντέτο του Στέφαν, καθώς και τις πρώτες φασματοσκοπικές παρατηρήσεις της ατμόσφαιρας εξωπλανήτη.
Αρχαίοι γαλαξίες
Η πρώτη εικόνα της παρουσίασης είναι η ίδια με αυτή που παρουσιάστηκε τα ξημερώματα της Τρίτης από τον αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, λίγες ώρες πριν από την αναλυτική συνέντευξη Τύπου της NASA.
Στην πρώτη αυτή εικόνα, το επιχρυσωμένο κάτοπτρο του Webb, το μεγαλύτερο που έχει εκτοξευτεί ποτέ με διάμετρο 6,5 μέτρων, απαθανατίζει τα παραμορφωμένα, κόκκινα είδωλα γαλαξιών όπως ήταν πριν από 13,2 δισεκατομμύρια χρόνια, μόλις 600 εκατ. χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη που γέννησε το Σύμπαν.
Η πιο μακρινή εικόνα του Σύμπαντος που έχει ληφθεί στο υπέρυθρο. Οι λευκές κηλίδες είναι γαλαξίες του γαλαξιακού σμήνους SMACS 0723. Η μάζα του σμήνους λειτουργεί ως φακός που μεγεθύνει τα είδωλα πολύ πιο μακρινών αντικειμένων, γαλαξίες που εμφανίζονται ως παραμορφωμένες κόκκινες κηλίδες. Ο αρχαιότερος διακρίνεται όπως ήταν μόλις 600 εκατ. χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη (NASA, ESA, CSA, and STScI).
Η εικόνα δεν καταρρίπτει το ρεκόρ απόστασης του Hubble, το οποίο λειτουργεί σε διαφορετική περιοχή του φάσματος, ωστόσο το Webb αναμένεται να παρατηρήσει τελικά γαλαξίες που εμφανίστηκαν μόλις 100-250 εκατ. χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.
Εξωπλανητικό φάσμα
Στη δεύτερη εικόνα, το Webb λειτουργεί ως φασματοσκόπιο και αναλύει τη σύνθεση της ατμόσφαιρας ενός μακρινού, καυτού εξωπλανήτη σε τροχιά γύρω από άστρο σαν τον Ήλιο.
(NASA, ESA, CSA, and STScI).
Μετρώντας ποια μήκη κύματος ακτινοβολίας απορροφώνται από την ατμόσφαιρα, το παρατηρητήριο κατέγραψε την παρουσία υδρατμών και ομίχλης, καθώς και ενδείξεις για παρουσία νεφών.
Webb captured this light curve of the brightness of WASP-96 b’s parent star over time. As the planet transits the star’s disk, its light dims. Though aspects of WASP-96 b were known, Webb data adds more detail to existing measurements. We can use transits to find new planets too! pic.twitter.com/zU210KY5h3
— NASA Webb Telescope (@NASAWebb) July 12, 2022
Κομική φυσαλίδα
Η τρίτη εικόνα παρουσιάζει το Νεφέλωμα της Τρόπιδας, ένα γιγάντιο νέρος αερίου και σκόνης που εκτοξεύεται στο Διάστημα από ένα ετοιμοθάνατο άστρο στο κέντρο.
(NASA, ESA, CSA, and STScI).
Παρατηρήσεις σε ελαφρώς διαφορετικά μήκη κύματος δείχνουν δύο ελαφρώς διαφορετικές εικόνες του νεφελώματος.
Σύγκρουση γιγάντων
NASA, ESA, CSA, and STScI
H τέταρτη εικόνα καταγράφει ένα κοσμικό δυστύχημα, τη σύγκρουση πέντε γαλαξιών που ονομάζονται από κοινού Κουαντέτο του Στέφαν.
Πρόκειται ουσιαστικά για μια συρραφή 1.000 επιμέρους εικόνων, το μεγαλύτερο κολάζ που έχει μεταδώσει ως σήμερα το Webb, καλύπτοντας μια περιοχή του ουρανού που αντιστοιχεί στο ένα πέμπτο της διαμέτρου της Σελήνης.
Χάρη στην υπέρυθρη όρασή του, το Webb μπόρεσε να διαπεράσει τα νέφη αερίου και σκόνης που έκρυβαν τις λεπτομέρειες από τον προκάτοχό του, το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.