Αυτοψίες της Πυροσβεστικής καιρό πριν την τραγωδία στα Τέμπη διαπίστωναν την επικινδυνότητα του σιδηροδρομικού δικτύου σε όλη τη χώρα. Όλοι οι αρμόδιοι φορείς ήταν ενήμεροι εγκαίρως και δεν έκαναν το παραμικρό.
Την ίδια στιγμή που παράλληλες έρευνες από την Δικαιοσύνη, ανεξάρτητες Αρχές και την επιτροπή εμπειρογνωμόνων «τρέχουν» για να διαπιστώσουν πώς οδηγηθήκαμε στο πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, πληροφορίες έρχονται στην επιφάνεια για την γνώση που είχαν οι αρμόδιοι για την τριτοκοσμική κατάσταση που βρίσκονται οι σιδηρόδρομοι στην Ελλάδα και δεν έκαναν το παραμικρό.
Σύμφωνα με πληροφορίες λοιπόν, πριν από ενάμιση περίπου χρόνο, κλιμάκια της Πυροσβεστικής στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους για την εκπόνηση σχεδίων πυρασφάλειας όπως διενεργούν σε κάθε εν δυνάμει επικίνδυνο σημείο ανά τομέα ευθύνης, έτσι και στην περίπτωση των σιδηροδρόμων, διενήργησαν μία σειρά από αυτοψίες σε σήραγγες του σιδηροδρομικού δικτύου σε ολόκληρη την χώρα, παρουσία στελεχών του ΟΣΕ.
Για προφανείς λόγους επελέγησαν να ελεγχθούν όλα τα τούνελ που υπερβαίνουν σε μήκος το ένα χιλιόμετρο και όχι τα μικρότερα, λόγω και του μεγαλύτερου βαθμού δυσκολίας για επέμβαση σε περίπτωση ατυχήματος.
Αυτά τα τούνελ είναι συνολικά 18 σε ολόκληρη την χώρα και ελέγχθηκαν τα 15, καθώς για τα τρία τελευταία και συγκεκριμένα για το τούνελ στους Αγίους Αναργύρους Αττικής και για τα δύο τούνελ στην Κακιά Σκάλα, δεν προσήλθαν ποτέ τα στελέχη του ΟΣΕ όπως προσκλήθηκαν από την Πυροσβεστική και έτσι δεν μπόρεσε να διενεργηθεί και έλεγχος.
Ωστόσο, από τον έλεγχο που έγινε σε αυτές τις 15 σήραγγές διαπιστώθηκε από πλήρης αχρήστευση έως πλήρη ανυπαρξία των όποιων μέτρων ασφαλείας με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια των πολιτών.
Τα αποτελέσματα ήταν άκρως απογοητευτικά και η έκθεση για την οποία ήταν εγκαίρως ενήμερος ο ΟΣΕ, η Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων (ΡΑΣ) και το Υπουργείο Μεταφορών βρίσκονταν σε γνώση των υπευθύνων πολύ πριν το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη και δεν έγινε το παραμικρό.
Πιο συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε παντελής απουσία μέτρων ή όπου υπήρχε, πλημμελής συντήρηση, καθιστώντας μη λειτουργικό τον εξοπλισμό πυρασφάλειας, την απουσία θυρών διαφυγής ή το κλείδωμα αυτών και πλήρης απουσία δικτύου πρόσβασης των πυροσβεστικών δυνάμεων σε περίπτωση ατυχήματος.
Δεν υπήρχαν ειδικές λεκάνες απορροής και συγκέντρωσης τυχόν τοξικών υγρών σε περίπτωση ατυχήματος με εμπορικό τρένο που θα μεταφέρει τοξικά ή επικίνδυνα χημικά, με αποτέλεσμα αν συμβεί αυτό, τα τοξικά απόβλητα θα καταλήξουν στο έδαφος και τον υδροφόρο ορίζοντα και δεν υπάρχουν ή δεν λειτουργούν συστήματα εξαερισμών των καπνών σε περίπτωση πυρκαγιάς.
Οι ειδικοί που γνωρίζουν την κατάσταση αυτή, την αποδίδουν στην παντελή έλλειψη νομοθετικού πλαισίου για τον σιδηρόδρομο που θα όριζε με ακρίβεια τι ακριβώς εργασίες είναι υποχρεωμένο το δίκτυο να έχει πραγματοποιήσει και προδιαγραφές, όπως ορίζει το αντίστοιχο νομοθετικό πλαίσιο για τα τούνελ των αυτοκινητοδρόμων στη χώρα.
Με δεδομένη λοιπόν και την πλήρη ανυπαρξία σχετικού νομοθετικού πλαισίου, οι σιδηρόδρομοι στην Ελλάδα ουσιαστικά λειτουργούν όπως τύχει, σε πλήρη αναντιστοιχία με όσα ισχύουν την υπόλοιπη Ε.Ε. και σε πλήρη αναντιστοιχία με όσα ισχύουν και για τον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο.
Πρόκειται ίσως για τον απόλυτο καθρέφτη, όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί, της ελληνικής πραγματικότητας όπου τα «αριστεία» συναντούν την «αχρηστία» και τα ευχολόγια και οι ήσυχες συνειδήσεις πολιτικών που έχουν περάσει από το Υπουργείο Μεταφορών, απλά παραμύθια ενόψει της επόμενης τραγωδίας που καραδοκεί.