Πιστή στις αρχές μου ότι πολιτική και δημοσιογραφία δεν συμβαδίζουν, ολοκληρώνω σήμερα την επαγγελματική μου διαδρομή, πριν ξεκινήσω την πορεία μου προς το Κοινοβούλιο.
Αυτό είναι το τελευταίο μου κείμενο.
ADVERTISING
Σαράντα δυο χρόνια δημοσιογράφος.
Βήμα, Νέα, Ταχυδρόμος, Έθνος, Ειδήσεις. Ξεκίνησα ως ρεπόρτερ, μετά ασχολήθηκα με το χρονογράφημα/ευθυμογράφημα και τα τελευταία είκοσι χρόνια με το άρθρο γνώμης.
Σαράντα δυο χρόνια, φίλε μου. Με στοιχειοθετημένο δικαίωμα συνταξιοδότησης από το 2013. Τελικά, πέρσι αποφάσισα να βγω στη σύνταξη.
Με 12.678 ένσημα στην πλάτη μου, παρακαλώ.
Δεν τα λες και λίγα.
Πάμε πιο πίσω.
Οι προτάσεις για να κατέβω στον πολιτικό στίβο, ξεκίνησαν πριν δέκα χρόνια. Προτάσεις από το ΠΑΣΟΚ, από τη ΔΗΜΑΡ και απο τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αρνιόμουν. Δεν εγκατέλειπα τη Δημοσιογραφία για την Πολιτική.
Το μότο μου ήταν «καλύτερα ψαράς παρά ψάρι».
Συγκεκριμένα στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ το 2019 για το ψηφοδέλτιο Ευρωβουλής έγραψα:
«Δεν μπορώ να διαψεύσω μια είδηση που είναι αληθινή. Όντως μου προτάθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ να είμαι υποψήφια για το Ευρωκοινοβούλιο και όντως αρνήθηκα. Δεν είναι πρώτη φορά που αρνούμαι, πάντα το ίδιο πράττω όταν με προσεγγίζουν διαφορά κόμματα είτε για Βουλή είτε για Ευρωβουλή. Ο λόγος είναι ένας. Δεν μπορώ – και δεν θέλω – να συνδυάσω την δημοσιογραφία με την όποια κομματική στράτευση. Με βάση το δικό μου αξιακό σύστημα αυτά τα δυο είναι ασυμβίβαστα. Ευχαριστώ τον ΣΥΡΙΖΑ για την πρόταση».
Και το τήρησα.
Αυτό είναι το αξιακό μου σύστημα και με αυτό πορεύτηκα όλοι μου τη ζωή. Δεν θα εγκαταλείψω τώρα τις αρχές μου. Και δεν θα δώσω σε κανέναν το δικαίωμα να ισχυριστεί ότι κρατάω δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη.
Από την δημοσιογραφική μου πορεία κρατώ αναμνήσεις καλές κι αναμνήσεις άσχημες. Η πιο επώδυνη ήταν όταν στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ λογοκρίθηκε κείμενό μου επειδή έγραφα την αλήθεια για το νοικιασμένο σπίτι Τσίπρα, κόντρα στην ψευδή ‘γραμμή’ της εφημερίδας που επέμενε για αγορα βίλας 1.000.000.
Παραιτήθηκα.
Έκλεισα με πάταγο την πόρτα πίσω μου, μετά από 20 χρόνια συνεργασίας με τα Νέα. Για το λόγο αυτό, κατέφυγα στο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ όπου και δικαιώθηκα. Για μένα που πρωτομπήκα στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη στα 18 μου χρόνια, η εμπειρία μου αυτή άφησε ένα βαθύτατο τραύμα που άργησε να επουλωθεί.
Τα τελευταία τρία χρόνια σχεδόν, βίωσα μια από τις πιο ευτυχισμένες περιόδους της επαγγελματικής μου διαδρομής.
Όταν συμφώνησα με τον όμιλο 24MEDIA να ενταχθώ στο δυναμικό του, δεν ήξερα πόσο πολύ θα δενόμουν με το NEWS 24/7 και τους ανθρώπους του. Άνθρωποι δημοκράτες, άνθρωποι ιδεαλιστές, μορφωμένοι, ενθουσιώδεις.
Εγώ που ανέκαθεν είχα ως αρχή μου να μην κάνω ποτέ παρέα με εργοδότες κι «αφεντικά», με τον Δημήτρη Μάρη και την Ελένη Χρυσικού γίναμε αμέσως φίλοι. Πολλά τα κοινά μας ενδιαφέροντα, έντονη η κοινή μας αίσθηση χιουμορ, όμως η αγάπη μας για την κλασική μουσική και την όπερα έπαιξε ίσως τον πιο καθοριστικό ρόλο.
Τους ευχαριστώ που με στήριξαν σε κάποιες δύσκολες προσωπικές στιγμές.
Ξέρουν αυτοί.
Άφησα τελευταίο τον διευθυντή του NEWS 24/7 Μάνο Χωριανόπουλο.
Στην ηλικία μου δύσκολα κάνεις καινούργιους φίλους ζωής και ο Μάνος είναι ακριβώς αυτή η εξαίρεση. Πάντα συζητούσαμε εξονυχιστικά το κάθε θέμα της επικαιροτητας και η συμβουλή του ήταν πολύτιμη. Θα θυμάμαι τη συνεργασία μας ως μια απο τις κορυφαίες που είχα στην καριερα μου.
Μάνο, το ‘ευχαριστώ’ είναι λίγο.
Θα μου λείψετε αγαπημένοι αναγνώστες. Θα μου λείψετε πολύ και ειλικρινά.
Όμως κάποτε πρέπει να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θ’ αφήσεις.
Και για μένα αυτή η στιγμή είναι τώρα!
Σας αποχαιρετώ με σεβασμό.
Έλενα Ακρίτα.